door: Frank Molema | 14 januari 2021

De handboogbond en de curlingbond gebruikten het SOS-traject om de basis op orde te brengen, zodat ze uitgroeien tot goede samenwerkingspartners voor aanbieders van de sporten. Ook het meerjarige beleidsplan kreeg vorm, vertelt Arnoud Strijbis, directeur van beide bonden. 

Het klinkt misschien niet als de meest voor de hand liggende combinatie, toch hebben handboogschieten en curlen het een en ander gemeen. Het mentale aspect is in beide sporten van essentieel belang, zegt directeur Arnoud Strijbis, die namens de twee bonden een aanvraag deed voor het SOS-programma. “Het gaat om focus, doelgerichtheid”, legt hij uit. “Of je nu een pijl schiet of een steen gooit, het object moet naar een centraal doel tientallen meters verderop.” 

Verzoek tot professionaliseren
De curlingbond (zo’n 150 leden verspreid over vier verenigingen) bestond tot voor kort voornamelijk uit vrijwilligers. Door goede prestaties van de curlers op het EK van 2017 kwam er opeens geld vrij om de topsport en talentontwikkeling een impuls te geven, mede door sponsoring. Maar om voor financiering van NOC*NSF in aanmerking te komen, kreeg het van de sportkoepel wel de opdracht om te professionaliseren en de samenwerking te zoeken. Dat gebeurde met de handboogbond (zo’n 10.000 leden verspreid over 220 verenigingen), die eveneens als kleinere bond al veel meer ervaring heeft met topsport op olympisch niveau. 

Na de professionele samensmelting werd aangestuurd op een topsportprogramma voor de curlers, kreeg het bestuur meer strategische ondersteuning en werd een breedtesportprogramma opgetuigd. Strijbis was directeur van de handboogschieters, maar staat nu aan het roer van beide bonden. Ook de schutters profiteerden, zegt hij. “Er is nu meer capaciteit beschikbaar, waardoor de dienstverlening kan verbeteren. Ik ben zelf nu bijvoorbeeld fulltime in dienst, dat kon eerst niet.” 

Netwerk sterk houden
Beide sporten hebben het zwaar, vertelt hij. “Zowel handboogschieten als curlen is erg populair bij clinics. Denk aan vrijgezellenfeesten, bedrijfsuitjes of vakantieparken. Toch groeit het ledenaantal niet, terwijl tienduizenden mensen wel eens met de sport in aanraking komen. “Wij moeten zorgen dat we in contact staan met de andere aanbieders om de sport veilig aan te bieden en de beoefenaars plezier te geven. Er moet binding ontstaan om het netwerk sterk te houden, zodat de sport op een goede competitieve manier wordt aangeboden. Juist door open te staan, kunnen we ervoor zorgen dat we nieuwe mensen aantrekken.” 

Met een aantal aanbieders is door de bond contact gelegd, maar in het SOS-traject is bewust gekozen om de gesprekken in een latere fase te vervolgen. Eerst moet er een meerjarig beleidsplan op tafel liggen voor beide bonden. Strijbis: “Dat plan rollen we momenteel uit. Nu kunnen we veel beter en scherper duidelijk maken wat wij kunnen bieden aan private partijen. Die slag hebben we in het SOS-traject gemaakt.”

Menukaart
Als onderdeel van het SOS-traject wordt onder meer een ‘menukaart’ ontwikkeld, waaruit moet blijken wat de bonden te bieden hebben aan opleidingen en competities voor de top- en breedtesport. Daarnaast wil de bond duidelijk maken wat deelnemers kunnen als ze een opleiding hebben afgerond en welke vervolgstappen ze kunnen zetten. En omdat spelregels en materialen constant veranderen, is het de bedoeling dat opleidingen ook inhoudelijk meebewegen. 

Strijbis steekt veel op van het SOS-traject, onder meer door te luisteren naar en te lezen over andere sportbonden die hieraan meedoen. Hij prijst bijvoorbeeld de manier waarop de autosportfederatie cursussen aanbiedt en daarbij de samenwerking zoekt met de motorsportbond. “Dat soort zaken inspireren mij ontzettend en benadrukken het belang van goede gesprekken met andere partijen”, zegt hij. 

Zelf aan stuur
Hij heeft meerdere lessen getrokken uit het traject. “Doe liever een paar dingen goed in plaats alles een beetje. Wij hebben drie fte, en met alles wat op hun bordje ligt loop je grote kans achter de feiten aan te lopen. Zorg ervoor dat je zelf aan het stuur zit: bepaal in plaats van laten bepalen. The Brown Paper Company (veranderexperts die ondersteuning bieden in het SOS-traject, red.) heeft ons geweldig geholpen in het maken van keuzes.” 

Hij vervolgt: “Ten tweede moet je aangeven aan je achterban wat je wél doet en waarom. Ik kwam te vaak in de verdedigingslinie, maar het is juist zaak om dingen positief te formuleren. Spiegel het niet mooier voor dan het is, maar presenteer je werk op een prettige manier. Ten derde is het belangrijk dat de rollen, taken, verantwoordelijkheden duidelijk zijn. Zo doe je aan verwachtingenmanagement.” 

Voor meer informatie: www.handboogsport.nl en www.curling.nl