door: Leon Janssen Lok | 28 januari 2021

Meer dan 250 kinderen namen tijdens de huidige lockdownperiode al deel aan activiteiten op Sportpark Walburgen in het Gelderse Gendt. Dat is een succes dat initiatiefneemster Sanne Cobussen zelf ook niet had voorzien. Het feit dat zoveel kinderen ondanks alle beperkende coronamaatregelen hiermee extra hebben kunnen bewegen, is voor haar het bewijs dat je niet bij de pakken neer moet gaan zitten: “Het loopt hier als een tierelier.”

Vorig jaar schreef Sanne Cobussen op Sport Knowhow XL al over de eerste ervaringen van vraaggericht werken en samenwerken op een vitaal sportpark. Het zou wel eens dé manier kunnen zijn om in de anderhalvemetersamenleving iedereen mogelijkheden te bieden om (sport)activiteiten uit te voeren, zo kondigde ze destijds aan.

Living Lab Lingewaard
Behalve dat ze zelf woonachtig is in de gemeente Lingewaard (waar Gendt toe behoort), is Cobussen werkzaam als docent en onderzoeker bij HAN Sport en Bewegen aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Daar heeft ze zich het afgelopen jaar beziggehouden met living labs. “Ik heb in drie kleine kernen gekeken hoe vitale sportparken een bijdrage kunnen leveren aan de leefbaarheid. Welke rol kan sport betekenen voor kleine dorpskernen? In het voorjaar hadden we daar al positieve ervaringen mee opgedaan op Sportpark Walburgen in Gendt. Dat is een gebied met een natuurzwembad, met een strandje, een aangrenzende ligweide en beachvolleybalvelden.” 

Toen de kerstvakantie aanbrak en het duidelijk was dat de scholen dichtgingen en voorlopig nog wel even dichtbleven, peilde Cobussen bij haar living labs de animo om weer activiteiten te gaan organiseren. “Ik heb letterlijk gevraagd: 'Gaan we wat doen? Het is niet gemakkelijk, het is winter, het is koud, het gaat misschien sneeuwen, maar we kunnen het ook gewoon proberen'.” De Stichting Walburgen Beweegt, die het sportpark beheert, zag dat wel zitten.

Aanjager
Waar de activiteiten in het voorjaar nog voornamelijk gericht waren op kinderen die al lid waren van een vereniging, zijn nu ook kinderen die dat niet zijn, nadrukkelijk van harte welkom. “We hebben wel op een gegeven moment moeten beslissen om de activiteiten alleen voor de Gendtse jeugd open te stellen, het werd anders gewoon te groot.” En zo kon er uiteindelijk aan allerlei activiteiten worden deelgenomen: van beachvolleybal en ballet tot dans, fietscross, tennis en onder begeleiding struinen door de natuur. “Het leuke is ook vooral dat het allemaal bottom-up georganiseerd wordt”, geeft Cobussen aan. “Ik ben dan wel de aanjager en probeer het een en ander te coördineren, maar het komt vooral vanuit de beheerder van het sportpark en Gendt Vooruit, een dorpsontwikkelgroep zoals die er in alle living labs hier is. Kijk, dat het hier een living lab is of een vitaal sportpark heet, is voor de inwoners hier natuurlijk allemaal niet interessant. De naam HAN laat ik dan ook niet veel vallen.” 

In wetenschappelijke termen zou je het misschien een sociaal experiment kunnen noemen, voor de bewoners is het gewoon een nieuwe of alternatieve manier van elkaar ontmoeten en met elkaar actief zijn. “Het leuke is dat mensen zich ook spontaan als vrijwilliger aanmelden, zoals de walking footballers of gewoon ouders die me vragen of er nog hulp nodig is.”

Obstakels
Het klinkt allemaal heel simpel, maar waren er dan helemaal geen obstakels? “Natuurlijk lopen we af en toe wel tegen dingetjes aan”, zegt Cobussen. “De gemeente was in eerste instantie bijvoorbeeld helemaal niet zo happig om dit toe te staan. Die zag toch wel veel bezwaren en maakte zich zorgen of we ons wel aan alle voorwaarden konden houden. We hebben flink moeten lobbyen en dan helpt het dat ik ook vanuit de HAN betrokken ben.” 

Inmiddels is ook de gemeente enthousiast en wordt het initiatief zelfs als good practice aangehaald. “In de andere living labs hebben we zoiets helaas niet voor elkaar gekregen, maar dit bewijst dat als je je nek uitsteekt, je ook echt iets kunt bereiken. Als je het maar vanaf het begin goed borgt. Het hoeft niet veel te kosten. Eigenlijk kan dit overal. Bijkomstig effect is ook dat er allerlei toevallige ontmoetingen ontstaan. Mensen moeten met elkaar gaan praten en dat levert meestal mooie samenwerkingen op. Dat geef ik mee aan andere living labs en dat neem ik mee naar de HAN, naar mijn colleges.” 

“We hebben inmiddels berekend dat er 264 uur extra is bewogen. Dat levert dus echt een bijdrage aan de beweegarmoede die helaas is ontstaan sinds dat we te kampen hebben met corona, zoals onder andere het Mulier Instituut al heeft aangetoond. Op een bepaald moment waren er 80 kinderen aan het fietscrossen en stonden 57 meiden hier te dansen. Het overtreft echt al mijn verwachtingen, zeker als je bedenkt dat het koud is, dat er geen sanitair is en dat we niks te eten of te drinken mogen aanbieden. Binnenkort gaan we ook nog bootcampen, hartstikke leuk toch?”