1 april 2008
Achtergronden
Het Nederlandse wielrennen op de weg stelde in de
jaren voor de Tweede Wereldoorlog niets voor, omdat hier in 1905 de Motor- en
Rijwielwet was ingevoerd. Hierdoor werd het nagenoeg onmogelijk om
wielerwedstrijden op de openbare weg te organiseren, omdat die simpelweg
allemaal werden verboden. En zo bouwt een land geen traditie op in deze sport en
levert het al helemaal geen potentiële winnaars voor de Ronde van Vlaanderen.
Mathieu Cordang (1869–1942) was nog van vóór de Motorwet en had voldoende
kwaliteit gehad om in Vlaanderen te winnen, maar in 1913 was hij al lang gestopt
met wielrennen.
Wim van Est - wie anders? - was daarom pas in 1953 de eerste Nederlander die deze Ronde won. Niet dat dit in een krant als de Leeuwarder Courant tot enorme vreugde leidde. In een kort stukje van ongeveer 200 woorden stond onder meer dat Van Est de eindspurt honderd meter voor de finish besliste. Het was nog spannend geweest onderweg voor de Nederlander en zijn Belgische concurrent Keteleer: ‘Een gesloten spoorwegovergang bij Wichelen deed hen 45 seconden verliezen, maar de achtervolgers waren toen nog niet in zicht.’
De laatste Nederlandse winnaar was Adrie van der Poel in 1986. Toen pakte de Leeuwarder Courant aanzienlijk groter uit in zijn verslag: “Adrie van der Poel verrast in Vlaamse rit met koele zege.” Komend weekend wordt duidelijk of er na 22 jaar een Nederlandse opvolger voor hem wordt gevonden.
Kijk voor meer wielerberichten op Sportgeschiedenis.nl:
-
Vergeten sporthelden: Mathieu Cordang
- Edwig van Hooydonck kon
winnen zonder doping
- Hoe Leon van Bon olympisch goud misliep
Deel dit bericht:
0 reacties
Nog geen reacties. Wees de eerste!
Voeg je reactie toe
Wij sturen jou één keer per twee weken een e-mail met de belangrijkste opinies en artikelen van Sport Knowhow XL.
