Beste Ivar,

Interessante stellingname. Ik denk dat je een terecht punt hebt. Goede financiele controle op sportorganisatie (die worden gerund door vrijwilligers) lijkt me passend gezien de subsidiestromen die hier naartoe omgaan. Hierbij moeten we wel in ogenschouw nemen dat het geen bureaucratisch geheel moet worden.

Mvg,

Dick Zeegers,
directeur Waarborgfonds Sport

Goed punt! Op deze site staat ook het artikel 'prijswinnend project kent ook subsidiestress' > http://www.sportknowhowxl.nl/achtergronden/archief/nieuwsberichten/item/91377/ Artikel uit 2014, dit gaat ook over sportimpulssubsidie. Tussentijdse waarschuwingen zijn ook hier (werkgroep stapte op na opzeggen vertrouwen in bestuurlijk verantwoordelijke) niet serieus genomen. mensen en kinderen beschadigd, project beschadigd. Maar de belangen lagen blijkbaar bij doorgang subsidieprpject ook al had dat dat niets meer met essentie te maken. Zolang de procedures die tussentijds wijzigden maar schijnbaar gevolgd werden. ZonMW en VWS zijn destijds gewaarschuwd. Kortom: begeleiding en ondersteuning idd meer nodig! Bij tussentijdse evaluatie moet ook subsidie gestopt kunnen worden en signalen moeten serieus genomen worden. 40.000 is voor 'Den Haag' niet veel maar voor  kleine dorpsclubs  wel, en aanleiding tot stress .. of erger. Tevens worden ' nieuwe werkwijzen' ondersteund maar juist door procedures gedwarsboomd. Kortom, er valt veel te verbeteren om de goede intenties die er zijn ook daadwerkelijk tot bloei te laten komen. En dat kan alleen samen en als we bereid zijn ook op tijd te stoppen of daadwerkelijk te ondersteunen.

PS: In dit geval werd de aanvraag geschreven door een intern betrokkene, geen betaalde externe. Dit aspect is dus hier niet een probleem.probleem lag hier bij gedrag bestuur!

Dank voor het schrijven van dit artikel!  

Het was op dezelfde bijeenkomst in Zaandam dat een gehonoreerde aanvrager uithaalde naar de gemeente; nu het project op zijn einde liep vond deze man het belachelijk dat de gemeente niets deed om te zorgen dat het kon doorgaan.

Het illustreerde mooi hoe de intentie van de Sportimpuls (geld rechtstreeks naar sportaanbieders, vooral niet eerst via gemeenten of sportbonden) botste met de praktijk waarbij sportaanbieders bij geldtekort zich vaak wenden tot: de gemeente. En dat terwijl de betrokkenheid van de gemeente bij indienen aanvraag minimaal was/is. Oftewel; er zijn de afgelopen jaren veel projecten van start gegaan waar gemeenten wellicht helemaal niet zo enthousiast over waren. Bij einde van die projecten wordt de gemeente dan toch aangekeken / beschuldigd van het feit dat het geld op is en er geen doorgang wordt gegeven aan het project. Daar komt bij dat er soms aanvragers worden gehonoreerd waar gemeente/sportbond vraagtekens bij zetten. 

Ik ben benieuwd of anderen dit ook zo ervaren. De insteek van de Sportimpuls om direct sportaanbieders te financieren vind ik begrijpelijk, maar in de praktijk lijkt meer afstemming met gemeenten en sportbonden mij wenselijker. Ook voor wat betreft de zaken die in dit artikel worden beschreven.

B.T.
(naam op verzoek van degene die bovenstaande reactie schreef 3,5 jaar later geanonimiseerd - redactie)

Beste B.T,

Weer een ander interessante ervaring. Herkenbaar, zij het niet voor het geval dat ik beschreef. Daar was afstemming met bond  zeer intensief en ook met gemeente. Tegenwoordig moeten zij ook door de aanvrager gevraagd worden mee te doen en tekenen. Dus dat is in elk geval opgepakt door ZonMw. Er is dus ook al veel verbeterd. En we moeten niet in regelreflex schieten zoals Dick terecht benoemde. Daarom vind ik die begeleiding die in het artikel wordt geopperd mooi. Zorgen dat we samen dat doen wat we wel willen. Nog een aardige weg te gaan  dus.

@ Dick: helemaal mee eens. Bureaucratischer moet het zeker niet worden. Geld 'verspillen' is al erg genoeg, dus laten we niet heel veel extra uren en extra mensen er op zetten, waardoor het bureaucratischer wordt en we misschien nog wel meer geld weggooien. 

@Lydia: bedankt voor de link. Ik had het nog niet gelezen. Het gaat inderdaad om samen kijken naar de juiste oplossingen voor de problemen die er spelen. 

@ B.T: klopt! Ik probeer in mijn column niet naar instanties te wijzen en ook niet naar gemeenten. Ik denk dat (de meeste) beleidsmedewerkers juist veel beter weten wat er speelt binnen de diverse doelgroepen in hun gemeente. Voor de laatste Sportimpuls ronde die er aan zit te komen, moeten de clubs de weg naar de gemeente beter weten te vinden. En niet alleen om een handtekening te scoren, maar al bij de start van verkenning van mogelijkheden aankloppen. 

Beste Ivar, 

Ik snap je zorg en zie inderdaad op veel plekken situaties zoals je beschrijft. Enorme bedragen worden binnen gehengeld door adviesbureaus en de sportaanbieder wordt verder aan zijn lot overgelaten. Soms pakt het goed uit, vaak minder.

Wij, van De Sportcombinatie, ondersteunen sportaanbieders ook bij het aanvragen van een Sportimpulssubsidie. Precies zoals je beschrijft. We weten hoe de wereld van subsidieland en sport en bewegen eruit ziet en hebben daarom succesvolle aanvragen geschreven. Het verschil echter met hoe jij het omschrijft is dat we na toekenning ons blijven bekommeren om het project. We voelen hier een stuk verantwoordelijkheid en die nemen we ook. Op vraag en in overleg met de sportaanbieder blijven we een rol vervullen binnen het project. Daar is al over gesproken, voordat de aanvraag wordt ingediend. Als de sportaanbieder wil dan vervullen we de rol van financieel projectbeheerder en wordt de projectleider gecoacht op voortgang en kwalitiet van het project. 

Natuurlijk levert dat wat werk voor ons op als De Sportcombinatie. Daar wil ik niet geheimzinnig over doen. Maar we weten met zijn allen dat de bedragen voor het projectleiderschap van Sportimpulsprojecten, waar ook het beheer en voortgang van deze projecten bijhoort, niet heel erg groot zijn.

Wij kiezen er bewust voor om ons op deze manier, voor een kleine honorering, in te zetten voor maatschappelijke projecten. We geloven er namelijk in dat we door het bundelen van verschillende kwaliteiten van mensen en organisaties uiteindelijk meer mensen aan het sporten en bewegen krijgen. 

Groet, 

Carolien Daniëls
www.desportcombinatie.nl

Zijn we niet te snel met elkaar bevestigen dat verenigingen dit niet aan kunnen aan de hand van slechts een aantal ervaringen? Veel verenigingen verspijkeren een veelvoud van dit bedrag en hebben ervaring in het bestuur die de kwaliteit van menige ondersteuningorganisatie overstijgt. Ik zou persoonlijk wat voorzichtiger zijn. Slechte besturen bestaan bij verenigingen zoals slechte bestuurders van grote professionele organisaties en bedrijven maar dat rechtvaardigt geen algemene conclusies.

@ Carolien en Paul: gelukkig zijn er veel Sportimpuls-trajecten die goed lopen. Ik weet uit betrouwbare bronnen dat er deze maand een verslag van de eerste ronde Sportimpuls naar de Tweede Kamer gaat en dat er natuurlijk veel goede trajecten, nu na 3 jaar, nog steeds als een tierelier lopen. Dit komt door professionele clubs met een hoog niveau van het kader en ook door ondersteunende organisaties die meer doen dan alleen een klasse subsidie-aanvraag schrijven, maar de clubs ook begeleiden gedurende het Sportimpulstraject. Als interventie-eigenaar van Schooljudo begeleiden wij de Sportimpuls-clubs ook heel nauw. In organisatie, maar ook in borging van het project. 

Ik ben wel van mening dat elke € 10.000, € 30.000 of € 100.000 die verspild wordt heel erg zonde is en dat van die bedragen, door goede clubs / ondersteunde organisaties / interventie-eigenaren, heel veel mensen structureel in beweging kunnen worden gebracht. 

Interessant verhaal. Ik ben van mening dat er een enorme versnippering is van gelden die aan sport- en beweeginterventies worden besteed. Honderden (of meer?) organisaties houden zich hiermee bezig en overal worden wielen opnieuw uitgevonden. De focus ligt constant op innovatie en nieuwe concepten, maar is dat wat we nodig hebben? Ik ben benieuwd of het mogelijk zou zijn om van al die gelden weer goede vakleerkrachten voor alle groepen te zetten. En dan niet in de oude stijl. Vakleerkrachten zouden m.i. binnen het onderwijs verantwoordelijk moeten zijn voor een gezonde leefstijl en alles wat er mee te maken heeft. Denk aan voeding, inrichting schoolplein, beweegaanbod op school, etc. Om vervolgens een gedegen beweegadvies te kunnen meegeven aan de leerlingen. Dus niet een voldoende voor inzet of motoriek, maar echt een individueel sportadvies waar een kind en zijn ouders iets mee kan. Volgens mij maken we daarmee veel van de huidige interventies overbodig. En mocht er dan nog een beetje geld over zijn, laten we dat dan steken in professionalisering van het trainersaanbod bij clubs. Want kinderen naar de sportvereniging krijgen is niet zo moeilijk, maar of ze daar blijven wordt voor een groot deel bepaald door wie er voor de groep staat.

Ik lees de discussie nu pas! :( Interessant hoor!

Natuurlijk zijn er voorbeelden van projecten die goed verlopen en duurzaam blijken. Ik denk echter dat het belangrijk is om aan de voorkant de kans op falen zo klein mogelijk te maken. De financiering na afloop blijkt veelal het grootste probleem. Daarom heb ik geregeld gepleit voor het verplicht indienen van een begroting bij de aanvraag, waarin zowel de kosten als de baten inzichtelijk worden gemaakt. Niet alleen voor de twee jaar van de Sportimpuls subsidieperiode, maar (nog veel belangrijker) ook die voor het aansluitende (3e jaar), dus na afloop van de Sportimpuls subsidie. Daar zal de aanvrager duidelijk moeten maken hoe hij de interventie na afllop voort zet zonder subsidiegelden. Als hij daarbij in het 3e jaar de financiering nodig blijkt te van andere partijen (zoals de gemeente) wordt dat meteen duidelijk. De aanvrager is dan ook genoodzaakt zijn uitgewerkte plannen inclusief begroting en toekomstige financieringsbehoefte te bespreken met zijn gemeente. De gemeente is als gesprekspartner aan boord, weet waar zij aan toe is, en kan besluiten wel of niet de aanvraag te ondersteunen en te ondertekenen. Duidelijkheid vooraf! Je voorkomt daarmee de afhankelijkheid van slimme (professionele) schrijvers.

Goed idee Dyon. Ik weet dat veel aanvragers al een begroting voor 3de en soms zelfs 4de jaar opmaken, maar om financiers te benoemen voor jaren erna en ze laten tekenen, heb ik nog niet eerder gehoord. Dat vind ik top. Het borgen zonder geld is vaak onmogelijk, al denken veel mensen daar volgens mij anders over. Leuk dat deze discussie weer is opgestart!

Voor zover de deelnemers aan deze discussie het gemist hebben: eerder deze week publiceerden we een interessante column van Sanne Scholten. Ze legt uit waarom Rotterdam Sportsupport besloten heeft uit de Sportimpuls te stappen. Zie hier om verder te lezen > http://www.sportknowhowxl.nl/nieuws-en-achtergronden/column-xl/item/100619/anders-effectief-actief--7c-open-brief-aan-alle-partners-in-effectief-actief

Thanks Peter. Ga direct lezen!