18 februari 2025
Opinie
Daarna werkte Alberda onder meer voor de Russische voetbalbond, als algemeen manager van de wielerploeg Cervélo Test Team, interim topsportadviseur bij de roeibond, technisch directeur bij de atletiekunie, technisch directeur bij de zwembond en technisch directeur bij de volleybalbond. Ook was Alberda een van de oprichters van NLcoach, belangenbehartiger van trainers en coaches in Nederland.
Als er geld verdeeld wordt, heeft bijna iedereen altijd wel wat te klagen. Toen NOC*NSF eind november de verdeling van de topsportgelden voor 2025 bekendmaakte, waren onder meer de KNVB en de KNLTB bijzonder ongelukkig. Zonder in te gaan op die specifieke gevallen – ik sta er tegenwoordig te ver vanaf om de ins en outs achter beslissingen te kunnen beoordelen – vind ik het interessant om de criteria onder de loep te leggen op basis waarvan de topsportgelden zouden moeten worden verdeeld. NOC*NSF zegt ‘voor de komende vier jaar maximaal in te zetten op prestatiepotentieel in de verschillende sporten’, maar is dat echt het enige waar we naar moeten kijken? Ik denk van niet.
Vooropgesteld: NOC*NSF moet roeien met de riemen die ze hebben en dat is met het mes van de Haagse bezuinigingsplannen op de keel lang niet altijd even makkelijk. Je zou toch denken dat er in de maatschappelijke waarde van (top)sport in het afgelopen decennium voldoende is aangetoond om er ook van overheidswege flink in te investeren. Die boodschap lijkt echter volledig voorbij te zijn gegaan aan de Haagse mallemolen. Vooralsnog hebben we het kabinet na de laatste verkiezingen ingeruild voor cabaret, dus daar verwacht ik niet al te veel van.
NOC*NSF moet keuzes maken en juist omdat er beperkte middelen zijn, moeten we er vanuit het collectief naar kijken. Er is in Nederland een klein aantal grote sportbonden dat in staat is zichzelf te bedruipen. Die bonden zouden zich daarop voor moeten laten staan en eigenlijk moeten zij de NOC*NSF-bijdrage niet eens willen hebben. Het draait er niet per se om waar je denkt dat je recht op hebt. Het gaat er uiteindelijk om hoe je het volledige sportpalet in Nederland zo goed mogelijk tot zijn recht wil laten komen.
Het eerste criterium waar ik naar zou willen kijken, is cultuurgebonden. Kijk je alleen naar medaillepotentie, dan is het wellicht een heel goed plan om fiks te investeren in curling, maar dat is wel een programma dat je helemaal vanaf het begin moet opzetten. Er is in Nederland geen curlingcultuur waarop je kunt voortbouwen. Wat mij betreft moeten we investeren in onze cultuursporten. Dan heb je het onder meer over voetbal, schaatsen, korfbal.
Naast cultuur moet je kijken naar infrastructuur. Als je een luchtfoto van Nederland neemt, zie je tweehonderd atletiekbanen, je ziet voetbalvelden, hockeyvelden, tennisbanen, fietspaden en enorm veel water. Hardlopen, wielrennen, zwemmen.. het past allemaal perfect bij onze infrastructuur.
Natuurlijk moeten we ook kijken naar sporten die passen bij de Nederlandse volksaard. Wat maakt Nederlanders Nederlanders? We vinden individuele vrijheid belangrijk, maar we werken ook graag samen in teams. Dat komt samen in teamsporten waarin een rol is weggelegd voor unieke individuele inbreng, zoals voetbal, hockey of volleybal. Bij die laatste sport is, net als overigens bij basketbal, ook nog een fysieke component belangrijk die uitstekend past bij Nederland. We zijn immers het langste volk ter wereld. Als we het dan toch over potentie hebben…
Tot slot vind ik dat we ervoor moeten zorgen dat onze Olympische ploeg een afspiegeling is van onze maatschappij, dus we moeten ook inspelen op de Nederlanders met een achtergrond in andere (sport)culturen. Sifan Hassan was daarvan afgelopen zomer in Parijs een mooi voorbeeld, net als de gemengde estafetteploeg die goud won in het Stade de France.
Een unieke prestatie als die van Eugene Omalla, Lieke Klaver, Isaya Klein Ikkink en Femke Bol is iets om als Nederlander trots op te zijn. Zo’n sportmoment verbindt onze samenleving, niet alleen omdat het een gouden medaille was, maar ook omdat het een sportploeg is waarmee heel Nederland zich kan identificeren. Sport is veel meer dan die gouden medaille. We moeten ervoor waken dat we onze keuzes als het gaat om investeren in topsport, niet alleen maar laten afhangen van de kans op een medaille meer of minder in het klassement. NOC*NSF moet inzetten op de veel bredere waarde die sport voor de samenleving vertegenwoordigt.
Deel dit bericht:
0 reacties
Nog geen reacties. Wees de eerste!
Voeg je reactie toe
Wij sturen jou één keer per twee weken een e-mail met de belangrijkste opinies en artikelen van Sport Knowhow XL.
