Autoriteit

Het totale rijksbudget voor de sport gaat nu in de richting van 120 miljoen euro en dat is een veelvoud van het bedrag dat pakweg tien jaar geleden beschikbaar kwam. Of het voldoende is? In principe is het meer nooit vol en dat geldt uiteraard ook voor sport. Overigens blijft het niet bij dit bedrag. Ook uit de opbrengst van Toto-Lotto wordt een flink budget vrijgemaakt voor de sport en daarnaast zijn er ook nog andere publieke en semi-publieke middelen die naar de sport in Nederland gaan.

Ik vind dat het geld dat voor de sport bedoeld is, ook daadwerkelijk naar de sport moet gaan. Om wie gaat het dan? Wat mij betreft in de eerste plaats de sportverenigingen, sportbonden en sportkoepels. Het geld moet vooral gaan naar sportstimulering in het algemeen, maar ook om talentherkenning en het creëren van een goed klimaat voor de topsport. Hoeveel er precies in de sport om gaat, kan ik niet tot op de cent nauwkeurig aangeven. Om dat wat inzichtelijker te maken, heb ik enkele jaren geleden gepleit voor een Raad voor de Sport of een onafhankelijke Sportautoriteit. Het voorstel in die richting is destijds breed gesteund door de Tweede Kamer, maar daadwerkelijk resultaat zie ik nog nauwelijks.

Vooral uit de hoek van NOC*NSF kwam destijds nogal wat kritiek op de suggestie. Ten onrechte, want onze grootste en belangrijkste sportkoepel levert een fantastische bijdrage aan de sport en dat moet ook zo blijven. Maar waar ik moeite mee heb, is dat voor het beoordelen van plannen, het toekennen van geld én het beoordelen van de resultaten veel sportbonden afhankelijk zijn van hetzelfde loket. Het heeft iets van de slager die zijn eigen vlees keurt en dat is niet goed.

NOC*NSF heeft een unieke positie binnen de Nederlandse sportwereld. Op heel veel terreinen is het een podium voor zowel de breedte- als de topsport en geeft de koepel impulsen voor nieuwe ontwikkelingen. Denk bij het laatste aan bijvoorbeeld innovatie en medische kennis, maar óók aan het werven en versterken van de positie van zowel topsporters als vrijwilligers. Daarnaast heeft NOC*NSF een belangrijke ‘makelaarsfunctie’ en is het vooral ook een ambassadeur voor de sport in het algemeen.

Wat dit laatste betreft: Nederland heeft de ambitie om zich kandidaat te stellen voor de Olympische Spelen van 2028. Of het ooit zover komt, weet ik niet. Wat ik wél weet, is dat de ambitie op zich al een geweldige impuls kan geven aan de sport en sportbeoefening. Er zullen bijvoorbeeld veel nieuwe accommodaties moeten komen en daar kan iedereen van profiteren. Ongetwijfeld komt dit initiatief de komende weken ook aan de orde in de Tweede Kamer. Wat niet mag gebeuren, is dat op voorhand ‘nee’ wordt gezegd. NOC*NSF, het bedrijfsleven én de georganiseerde sport verdienen dat niet. Ik hoop daarom dat de politiek op dit punt autoriteit durft te tonen!

Joop Atsma Atsma is ruim negen jaar Tweede Kamerlid en gedurende die periode steeds (o.m.) woordvoerder 'sport' voor het CDA. Bovendien was Joop Atsma van 1994 tot 2006 voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Wieler Unie.