Naar een veiligere hardloopomgeving voor vrouwen en meisjes

door: Emilie Maclaine Pont | 9 oktober 2025

Hardlopen geldt vaak als de meest laagdrempelige sport: schoenen aan en gaan. Maar voor veel vrouwen is dat allesbehalve vanzelfsprekend. Uit internationaal onderzoek van adidas (2023) blijkt dat 92 procent van hen zich zorgen maakt over hun veiligheid tijdens het rennen. Recent onderzoek in Nederland liet zien dat 73 procent van de Nederlandse vrouwen vindt dat hun hardloopomgeving veiliger kan. “Dat is een rode vlag”, zegt Kate Tellier. “Iets zo simpels als hardlopen mag nooit gepaard gaan met angst.” Daarom richtte zij in 2024 Run Her Way op: een organisatie om een veiligere hardloopomgeving te creëren voor vrouwen en meisjes.

Tellier werkte vijftien jaar in de corporate wereld voordat ze besloot haar passie voor sport en maatschappelijke verandering te combineren. Tijdens een master Sport Management aan het Johan Cruyff Institute in Amsterdam werd Run Her Way geboren. Zij vertelt: “We spraken vaak over onveiligheid voor vrouwen in de publieke ruimte, maar er lag een kloof tussen praten en daadwerkelijk iets veranderen. Ik wilde een aanpak die zowel data-gedreven als community-gericht is, geen abstract debat maar een blauwdruk die gemeenten en sportorganisaties kunnen gebruiken.”

De kern van Run Her Way is het verzamelen van ervaringen van vrouwelijke hardlopers en die vertalen naar concrete data. Via surveys, safety check-ins en route-audits wordt inzichtelijk waar lopers zich veilig of juist bedreigd voelen. Die informatie wordt vervolgens gevisualiseerd met geo-informatietools, zodat beleidsmakers letterlijk kunnen zien waar verlichting ontbreekt, waar routes sociaal onveilig zijn of waar toegang tot een openbaar toilet het verschil kan maken.

“In Utrecht loopt nu onze eerste pilot met ruim honderd deelnemers”, vertelt Tellier. “Eén op de vier vrouwen voelt zich niet veilig in haar loopomgeving en iedereen neemt voorzorgsmaatregelen; de helft van hen zelfs minimaal vijf. Denk aan alleen overdag rennen, iemand vertellen waar je heen gaat of altijd met een groep lopen. Voor een activiteit die gezondheid, vrijheid en plezier zou moeten uitstralen, is dat een absurd hoge drempel.”

Cultuurverandering én praktische oplossingen
De recente moord op de 17-jarige Lisa uit Abcoude bracht de discussie over veiligheid in de publieke ruimte opnieuw scherp op de agenda. Moeten we meer camera’s ophangen, of jongens van jongs af aan opvoeden in respectvol gedrag? Volgens Tellier is het geen kwestie van óf-óf. “Je hebt cultuurverandering nodig, maar vrouwen kunnen niet wachten tot dat volledig gerealiseerd is. Op korte termijn moet er óók worden geïnvesteerd in verlichting, veilige oversteekplaatsen en toegankelijke toiletten. Juist die basisvoorzieningen maken dat iemand zich vrij voelt om te bewegen in de openbare ruimte.”

Hoewel Nederland bekendstaat om zijn goede infrastructuur en progressief beleid, zijn dit soort thema’s volgens Tellier vaak nog onderbelicht. “Groene parken en natuurgebieden worden ontworpen voor recreatie, maar zijn vaak plekken waar vrouwen zich juist onveilig voelen. Het laat zien dat sport en openbare ruimte veel dichter bij elkaar liggen dan beleidsmakers soms denken.”

Run Her Way pleit daarom voor een community-led aanpak. Dat betekent: de ervaringen van lokale lopers centraal stellen en die verbinden met bredere bewonersdialogen en beleidswijzigingen. “In Amsterdam en Utrecht spreken we al met de gemeente. We zijn nu bovendien actief op zoek naar partners. Daarom nodigen we lokale hardlopers, hardloopgroepen, sportorganisaties, gemeenteambtenaren en andere partners uit om zich bij ons project aan te sluiten en mee te doen aan het verzamelen en in kaart brengen van veiligheidsgegevens, het uitvoeren van routeaudits en andere evenementen die vanaf eind oktober plaatsvinden.”

De organisatie betrekt ook politie en handhavers, niet alleen om feitelijke veiligheid te vergroten maar ook omdat hun aanwezigheid bijdraagt aan het gevoel van veiligheid. “Perceptie en realiteit liggen niet altijd op een lijn”, meent Tellier. “Je kunt statistisch veilig zijn, maar als je je niet veilig voelt, beïnvloedt dat alsnog hoe en waar je beweegt. Die kloof willen we zichtbaar maken en dichten.”

Blauwdruk voor veiliger hardlopen
Alle ervaringen, data en aanbevelingen vormen samen een blueprint die steden kunnen gebruiken om een veiliger hardloopklimaat te creëren. Denk aan duidelijke standaarden voor verlichting, audits van routes en beleidswijzigingen die niet alleen hardlopers maar ook wandelaars en andere gebruikers van de publieke ruimte ten goede komen. “Dit zijn slechts enkele voorbeelden van fysieke veranderingen in de openbare ruimte die de veiligheid en het veiligheidsgevoel kunnen vergroten. Maar ons model gaat verder en omvat mede het zorgen voor toegankelijke manieren om meldingen te doen met de juiste follow-up, het opbouwen van meer verbondenheid binnen de hardloopgemeenschap en het activeren van bredere maatschappelijke steun.”

Tellier benadrukt dat Run Her Way geen silver bullet belooft. “Wij brengen stemmen samen, vertalen die naar actiepunten en helpen steden om hun sport- en publieke ruimtebeleid te verbeteren. Uiteindelijk gaat het erom dat de ene helft van de bevolking zich net zo vrij voelt als de andere helft.”

Internationaal
Wat begon als een studentenproject, groeide in achttien maanden uit tot een internationale non-profit met een hoofdvestiging in Nederland. Vanuit hier wil Run Her Way pilots in Europese en Amerikaanse steden uitrollen, in het bijzonder in Engeland, waar er volgens Tellier al ruimschoots aandacht is voor dit onderwerp. “Met de recente berichten in het nieuws, zoals vrouwelijke hardlopers die door jongens op fat-bikes op de billen zijn getikt, is het probleem in Nederland ook steeds bekender. Cru, maar het maakt het aanpakken ervan extra urgent.”

Of er ooit een wereld komt waarin vrouwen nooit meer angst ervaren tijdens het hardlopen? Tellier twijfelt geen seconde over de noodzaak om dat als doel te stellen. “Het gaat niet morgen gebeuren, maar er zijn wereldwijd organisaties die aan cultuurverandering werken. Combineer dat met wat wij doen – data, community en beleid – en je krijgt een beweging die wel degelijk verschil maakt.”