door: Bas Kammenga | 20 mei 2021

Ze werd begin maart in het diepste geheim en tot haar verrassing flink in de schijnwerpers gezet toen ze de Vrouw & Sportprijs 2021 kreeg uitgereikt van het Landelijk Netwerk voor Vrouwen in de Sport (LNVS). Haar inspanningen als jeugdcoördinator binnen de Amsterdamse cricketclub VRA – in het bijzonder in coronatijd – werden beloond met deze eervolle onderscheiding. Voor Sidra Raja is het haar liefhebberij en haar drive om iets bij te dragen aan de sport. Door de jury werd het herkend als ‘vrouwelijk leiderschap’. Maar wat is dat nu eigenlijk?

Om kennis te maken met de winnaar van deze prestigieuze award spreken we met Sidra Raja, een vrouw die zich het liefst op de achtergrond beweegt. Daar draagt ze haar steentje bij aan de organisatie van de traditieclub VRA, waar haar man Adeel al een kwart eeuw op de ledenlijst staat. Samen hebben ze een zoon en twee dochters. In het dagelijks leven is Sidra werkzaam als assetmanager bij Liander, de beheerder van het gasnet in de hoofdstad. En daarnaast besteedt ze graag veel tijd aan haar gezin.

“Op mijn zesde ben ik met mijn ouders van Pakistan naar Nederland gekomen”,  vertelt Raja. “In Pakistan is cricket een grote sport, mijn vader en broers speelden het. Ik ben hier in Nederland naar school gegaan en heb HBO Werktuigbouwkunde afgerond. Ik ontmoette Adeel, die ook van Pakistaanse komaf is en twaalf jaar geleden zijn we getrouwd.”

Jeugdcommissie
Adeel Raja is voormalig lid van het Nederlands Elftal en speelde met Oranje onder meer op de WK’s van 2003 (Zuid-Afrika), 2007 (Caribisch gebied) en 2011 (India). Het was dan ook geen verrassing dat de liefde voor het cricket oversloeg op zoon Amaan, die als baby de WK-trip meemaakte en inmiddels zelf is opgenomen in de onder-12 van de ‘Dutch Lions’. Vier jaar geleden werd hij lid van de club van zijn vader en twee jaar terug raakte ook moeder Sidra nauw verbonden aan de club, als lid van de jeugdcommissie.

Ze omschrijft zichzelf als ‘open en sociaal’ en houdt ervan om veel contacten te leggen, met mensen te praten en te helpen. “Aan het begin van de coronatijd zag ik hoe er eigenlijk heel weinig gebeurde bij de jeugd van VRA en toen ben ik in gesprek met het bestuur gegaan en gewoon aan de slag gegaan. Het was in de periode dat ik net was bevallen van onze jongste dochter. Ik ben achter de laptop en WhatsApp gekropen en heb met de trainers en de ouders contact gelegd. Zo is het allemaal begonnen.”

Buiten spelen
Vanaf dat moment kwam de jeugdafdeling van VRA flink tot bloei en kwam het aanstekelijke enthousiasme in een stroomversnelling. “Een paar jaar geleden hadden we drie jeugdteams met in totaal zo’n 27 leden. Inmiddels hebben we er meer dan het dubbele. Wat het geheim is? Lekker buiten spelen eigenlijk! Sporten als hockey en voetbal kunnen ook in de regen doorgaan en cricket eigenlijk niet. Dus hebben we voor die momenten alternatieven bedacht. We konden door de maatregelen niet ‘indoor’, maar buiten zijn er nog heel veel vormen die je nog wel kun doen. Een balletje gooien en vangen om een voorbeeld te noemen. Iedereen was wel klaar met thuis zitten, dus het was een enorme uitkomst.”

In de zomer van 2020 brak de tweede fase aan dat er weer vrijwel zonder beperkingen getraind mocht worden. Ook wedstrijden waren weer mogelijk. “In die fase heb ik heel veel contact gelegd met andere ouders. Ik ben iedereen bij langs gegaan om te vragen of ze betrokken wilden zijn om het team te steunen. Er zijn nu appgroepen met de ouders. Er is wekelijks een vergadering. Ik ben er zo blij mee dat ze open staan om tijd aan de teams te besteden. Zonder hen is het niet mogelijk. Het vele persoonlijke contact is daarvoor in mijn ogen een belangrijke schakel.”

Verrassing
Terug naar die maandagavond in maart dat Raja tot haar verrassing opeens door haar man werd meegenomen naar de Hogeschool van Amsterdam. “Het was aan het begin van de Cito-week”, herinnert ze zich. “Ik had eigenlijk niets gepland zodat de kinderen op tijd naar bed konden. Toch moest ik nette kleren aantrekken. Ik had veel vragen, maar heb me laten verrassen.” Aangekomen op de plaats van bestemming wordt ze meegenomen door twee vrouwen en in een live-uitzending neergezet. “Ik wist nog steeds niet wat ik daar precies deed, maar dat bleek toch de bedoeling te zijn van de organisatie. Als ik maar geen speech hoefde te geven ofzo… Ik hoef namelijk niet zo nodig op de voorgrond of te horen dat ik goed bezig ben.”

De jury van het LNVS, bestaande uit Antje Diertens, Anneke van Zanen, Erna Truijens, Marijke Fleuren, benoemde in het juryrapport ‘vrouwelijk leiderschap’ als één van de kenmerken en redenen om Raja uit te verkiezen. Dit na een nominatie van het bestuur van VRA. “Eigenlijk ben ik ook wel benieuwd wat daar precies onder wordt verstaan. Zelf maak ik geen onderscheid tussen mannelijk en vrouwelijk leiderschap. Ik waardeer het wel heel erg dat ik deze prijs heb gekregen en heb het dan ook heel positief opgevat. Als ik een voorbeeld mag zijn voor andere vrouwen, dan vind ik dat een goede zaak. En dat er meer vrouwen aan de top moeten komen en in leidinggevende functies, onderschrijf ik ook. Misschien is het belangrijk om te weten dat het goed te combineren is met zijn werk en mijn gezin. Dat ook een paar uur in de week een enorme impact op een vereniging kunnen hebben.”

Rust langs de lijn
Nog veel belangrijker dat de prijs die ze kreeg uitgereikt, vindt Raja de ontwikkeling die de teams hebben doorgemaakt in het afgelopen coronaseizoen. “Wat een verademing dat de kinderen zonder al te veel bemoeienis van de ouders gewoon kunnen sporten. Ze worden er zoveel zelfstandiger van. De contacten lopen puur via de coach. Kinderen zijn niet meer afgeleid door roepende vaders of moeders, ook al is het positief bedoeld. Er is nu echt sprake van goede teambuilding, iedereen gaat positief met elkaar om. De kinderen leren zo veel van deze ervaring. Laten we dit met zijn allen vasthouden. Als ouders echt iets willen bijdragen, kunnen ze dat doen door praktische hulp te geven aan het team!”

Voor meer informatie: Vrouw & Sportprijs