door: Thomas van Zijl | 21 april 2016
Een plek in het wielerpeloton is allang niet meer alleen voorbehouden aan mannen. Wielrennen is hip en populair geworden, met als gevolg dat ook steeds meer vrouwen op de fiets stappen. Ze vormen onder meer in Amsterdam een eigen groep die, zeker nu de avonden weer langer worden, fanatiek wielrent.
Bij Vrouwenwielrennen.nl zitten verdeeld over zeven locaties - in Amstelveen, Amsterdam, Arnhem, Den Haag, ’s-Hertogenbosch, Rotterdam en Utrecht - zo’n 700 à 800 vrouwen sinds drie weken weer iedere maandag- of woensdagavond gezamenlijk op de fiets. Bij de Amsterdamse afdeling zijn dat er 240. Deze zijn onderverdeeld in groepen van twaalf tot veertien rensters, waarbij gelet is op het niveau. Een enkele keer valt die groep iets groter uit, maar Maan Klomp - trainster van de groep vrouwenwielrenners in Amsterdam - ziet dat liever niet al te vaak gebeuren.
“Deze avonden zijn bedoeld als training. Met twintig meiden wordt dat moeilijk. Bovendien moet het voor ons ook nog een beetje leuk blijven natuurlijk.” Met ‘ons’ bedoelt ze de trainsters van de verschillende groepen, die de rensters op vrijwillige basis begeleiden. De kosten voor deelname blijven dan ook beperkt tot 25 euro per jaar. Dat geld wordt hoofdzakelijk besteed aan kleding en een EHBO-cursus voor de trainsters, een verzekering en het eindfeest. Een grotere bijdrage vragen om de grote toestroom enigszins te beperken is voor Klomp geen optie. “We willen laagdrempelig blijven en er als trainsters ook niets aan verdienen. Dat kan wat mij betreft maar beter duidelijk zijn.”
Fietservaring
In Amsterdam moeten vrouwen om mee te mogen doen minimaal een jaar fietservaring hebben. Klomp heeft het idee dat daar wel eens een beetje mee gesmokkeld wordt. “Aan de snelheid zie ik het niet. Het is meer hoe iemand op de fiets zit, reageert op onverwachte situaties of bijvoorbeeld wel of niet in het wiel durft te rijden.”
“Wij zijn er voor meiden van verschillende niveaus, maar ze moeten wel ergens de ambitie hebben om beter te worden"
Voor de absolute beginnende fietsers zijn er andere initiatieven die ze van harte toejuicht. Vrouwenwielrennen streeft geen monopolie na. Het peloton is inmiddels zo groot en divers dat er meerdere groepen naast elkaar kunnen bestaan. Vrouwenwielrennen onderscheidt zich door naast gezelligheid ook echt trainingen te bieden. Klomp: “Wij zijn er voor meiden van verschillende niveaus, maar ze moeten wel ergens de ambitie hebben om beter te worden.
Het is voor sommige vrouwen leuk om met mannen te fietsen, maar voor de meesten van hen geldt dat het wielrennen een stuk aangenamer wordt als zo ook kopwerk kunnen doen en op hun eigen niveau trainen. “Mannen zijn meestal gewoon sterker, daar hoeven we niet ingewikkeld over te doen. Het is best aardig om af en toe met ze te fietsen, maar de meeste vrouwen leggen het af.”
Hoger opgeleiden
Daarom is het vrouwenwielrennen voor veel rensters een verademing. De groep die daar aan meedoet is divers en groeit nog altijd. De laatste jaren beginnen vooral veel hoger opgeleiden met fietsen. Waarom juist daar de belangstelling stijgt kan Klomp niet direct verklaren. “Het spreekt aan, wielrennen is hip geworden. Het is meer dan af en toe de fiets opstappen. Mensen vertellen elkaar erover en van het een komt dan het ander. Het is bovendien een sport waar mensen op latere leeftijd mee kunnen beginnen, na een blessure of vanuit een andere sport.”
"Voor vrouwen zonder elite-licentie blijft het moeilijk om aan een race deel te nemen"
Het vrouwenwielrennen is de hype voorbij en lijkt steeds meer mensen blijvend aan zich te binden, vooral via particuliere en lokale initiatieven. Wielerbond KNWU heeft moeite het tempo bij te benen, meent Klomp. De goede bedoelingen zijn er wel, maar het aanbod blijft zeker wat wedstrijden betreft beperkt. “Dit jaar wordt er iets meer georganiseerd dan in eerdere jaren, maar voor vrouwen zonder elite-licentie blijft het moeilijk om aan een race deel te nemen.”
Eigen competitie
Vrouwenwielrennen.nl heeft mede daarom een eigen, landelijke competitie opgezet, die bestaat uit acht wedstrijden en georganiseerd wordt door de trainsters van de groepen uit Amsterdam, Amstelveen en Utrecht. Ondertussen blijft er overleg met de KNWU, want hoewel de trainsters met liefde alles zelf organiseren, zien zij in de toekomst toch liever meer wedstrijden onder de vlag van de bond. “Laten we bijvoorbeeld een grote kalender opstellen met alle wedstrijden waar vrouwen aan kunnen deelnemen. Dat scheelt een hoop, net als het gebruik kunnen maken van faciliteiten als een erkende jury.”
Voor meer informatie: www.vrouwenwielrennen.nl