door: Leo Aquina | 17 december 2015

Vanaf 1 januari 2016 zit de sportarts in het basispakket van de zorgverzekering. “Daar zijn we natuurlijk heel blij mee”, zegt Anja Bruinsma, directeur van Sportgeneeskunde Nederland. Toch moet er nog het nodige gebeuren voordat de doorverwijzing van een huisarts naar de sportarts vanzelfsprekend wordt. “Op dit moment hebben nog slechts drie zorgverzekeraars sportgeneeskunde in hun basispolis opgenomen”, vertelt Bruinsma, die sinds de erkenning van Sportgeneeskunde als een medisch specialisme in 2014 al vele obstakels moest overwinnen om de sportarts in het basispakket te krijgen. Nu dat is gelukt, wil zij huisartsen en vooral ook sporters zelf de weg naar de sportarts wijzen.

Toen sportgeneeskunde in 2014 werd erkend als geneeskundig specialisme vreesde Bruinsma in eerste instantie een paard van Troje te hebben binnengehaald, zo vertelde zij vorig jaar aan Sport Knowhow XL in een uitgebreid interview. Vanwege de samenvoeging van de colleges voor huisartsgeneeskunde, medisch specialisten en sociale geneeskunde dreigde sportgeneeskunde tussen de wal en het schip terecht te komen. Bruinsma:

“De Nederlandse zorgautoriteit (NZA) wist niet goed welke status een geneeskundig specialisme heeft, waardoor de rapportage ‘Sportgeneeskunde en de Zorgverzekeringswet’ tot veel onduidelijkheid in het veld leidde. Wij waren de eerste die als geneeskundig specialisme een aanvraag moesten doen voor toelating tot het basispakket”, aldus Bruinsma. “Maar de regelgeving was nog niet aangepast, dus wij kregen nul op het rekest. Toen zijn wij met steun van het nieuwe College voor Geneeskundige Specialismen terug gegaan naar de minister. Op 15 november heeft de minister daarom het oude kaderbesluit aangepast, waardoor sportgeneeskunde ook in de oude structuur officieel het 28ste medische specialisme werd in Nederland.” Daarmee was de toelating tot het basispakket formeel rond.

Hoewel de formele strijd is gestreden, is er voor Bruinsma nog het nodige werk aan de winkel. “Wat we de komende twee jaar nodig hebben is duidelijkheid”, aldus Bruinsma. “Nadat we duidelijkheid hadden van de minister hebben we de polissen van de zorgverzekeraars doorgenomen en dat is een grote bende. Wij kunnen vanuit Sportgeneeskunde Nederland wel zeggen dat de sportarts voortaan in het basispakket zit, maar sporters krijgen van hun zorgverzekeraar toch vaak te horen dat dit niet het geval is. Daar moeten we dus echt wat aan doen.”

Voorlichting huisartsen en sporters
Onbekend maakt onbemind en daarom is Sportgeneeskunde Nederland een voorlichtingscampagne gestart onder het motto ‘Nog steeds last van die blessure?’ Deze is in eerste instantie gericht op de huisartsen, omdat nog lang niet alle huisartsen zich bewust zijn van de nieuwe mogelijkheden. Ruim 4.500 huisartsenpraktijken in Nederland hebben een informatiepakket ontvangen. Bruinsma vindt de voorlichting van de sporters echter minstens zo belangrijk:

“We willen de sporter zelf via de bonden benaderen en daar steunt NOC*NSF ons ook in. Voor sporters is het natuurlijk een prachtige ontwikkeling dat de kosten voor een bezoek aan de sportarts voortaan uit de basisverzekering worden betaald. Het is belangrijk dat sportbonden dat ook delen met hun leden.”

Drie functies sportarts
Wat is nu precies de rol van de sportarts? “Die is eigenlijk drieledig”, vertelt Bruinsma. “Met een acute blessure gaat een sporter naar de EHBO of naar de huisarts. In principe is daar geen sportarts bij nodig, maar als een sporter na het normale hersteltraject klachten houdt, kan er een doorverwijzing naar de sportarts volgen. Die kan de sporters vanuit zijn of haar specifieke kennis en expertise begeleiden. Een tweede belangrijke rol voor de sportarts is er bij langzaam ontstane klachten. Iemand is bijvoorbeeld al langer aan het hardlopen en heeft langzaamaan last gekregen van de knie. Een sportarts kan kijken naar de techniek, het schoeisel, overbelasting en al dat soort zaken. De laatste belangrijke rol van de sportarts zit in de sportmedische advisering en begeleiding van patiënten met bijvoorbeeld kanker of diabetes.”

Bruinsma weet niet in hoeverre de vraag naar sportartsen zal toenemen naar aanleiding van de veranderingen per 1 januari. “We weten niet of er genoeg sportartsen zijn om de mogelijk toenemende vraag op te vangen, maar als het nodig is kunnen we onze opleidingscapaciteit vergroten.”

Voor meer informatie: www.sportgeneeskunde.com