- De vraag van… Jan Jaap van der Sar, bureaumanager bij de Nederlandse Bowling Federatie
- Aan... Jacco Eltingh, technisch en commercieel directeur bij de KNLTB
De vraag
Ik vind naast bowlen veel andere sporten mooi om te volgen. Als ik een nieuwe sport ontdek, wil ik zo spoedig mogelijk de regels begrijpen en dan blijf ik het meestal volgen. Deze sportzomer kan ik mijn geluk niet op natuurlijk, met veel traditionele sporten. Maar daarnaast staan er weer wedstrijden voor King of the Court Beachvolleybal gepland in mijn woonplaats Utrecht waar ik naar uitkijk. Ook zag ik de 3x3 basketballers van Nederland eind mei een olympisch ticket veroveren en sinds kort zie ik op social media beelden van de UTS voorbij komen: de Ultimate Tennis Showdown! Onder meer de regels zijn anders dan bij 'normaal' tennis (ik ken ze nog niet) en spelers worden niet bij naam, maar bij bijnaam genoemd. Moet ik de UTS in het rijtje 3x3 en King of the Court scharen, als (potentiële) nieuwe olympische discipline? Hoe kijkt de KNLTB tegen deze ontwikkeling aan? Biedt het kansen of moeten we eerst Padel maar eens verder ontdekken?
Het antwoord
Om te beginnen: als liefhebber volg ik alle evenementen in de tenniswereld, waaronder allerlei nieuwe tennisformats, dus in UTS heb ik mij al zeker verdiept. Ik vind het superinteressant, leuk, goed, verfrissend maar misschien ook een beetje bedreigend. Op het laatste kom ik later terug.
Tenniscoach Patrick Mouratoglou is de founding father van UTS. Hij heeft het bedacht toen in het begin van de coronapandemie het tennis - zoals zoveel sporten - stil lag. Hij is er online mee begonnen. Door wedstrijden te organiseren, uiteraard met strenge protocollen, tussen sterren uit zijn stal en deze online uit te zenden. Allemaal binnen de mogelijkheden die er toen waren toch tenniscontent aan te bieden. Dit ook met de bedoeling jongeren aan te trekken die voorheen nog niet met regulier tennis in aanraking waren gekomen. Later is UTS ook uitgezonden via een aantal broadcasters en op termijn is het format ook toegankelijk voor fysiek publiek.
De regels van UTS in het kort
- wedstrijden bestaan uit vier quarters van elk 8 minuten;
- spelers serveren beurtelings slechts één keer (een speler kan een tweede opslag krijgen door zijn ‘+1 serve’ UTS-kaart in te zetten);
- de speler met het meest aantal gewonnen games aan het einde van elke quarter, wint het deel;
- ‘KO Mode’: wanneer een speler op een 10-0-voorsprong komt in een quarter, dan wint hij dat quarter meteen;
- als de 8 minuten om zijn tijdens het spelen van een punt, loopt de klok door tot het einde van het punt;
- als een quarter eindigt in een gelijkspel wordt er een beslissend punt gespeeld;
- bij 3-0 wordt het vierde quarter nog steeds gespeeld;
- bij 2-2 wordt er een vijfde quarter gespeeld in een sudden death-concept: de speler die tot dusver het meeste aantal punten haalde, kiest of hij wil serveren of retourneren. Er wordt beurtelings geserveerd en de eerste speler die twee punten op rij wint, wint de wedstrijd;
- tussen twee punten is er een shot clock van 15 seconden;
- coaches mogen de hele wedstrijd door met hun speler praten, hiervoor hoeft geen time-out te worden aangevraagd.
Er zijn in de loop der tijd - al vóór UTS er was - veel meer nieuwe tennisformats ontstaan, vaak met afwijkende spelregels doordat bijvoorbeeld de speelduur is ingekort. Op zich juich ik dat ook toe. Ze vormen vaak een oplossing voor problemen bij competitieplanning en bovendien zijn tennissers dan niet de hele dag 'kwijt' aan een competitiewedstrijd. Een ander voordeel van korte wedstrijden is dat ze makkelijker op televisie kunnen worden uitgezonden. Echter, de meeste nieuwe vormen van tennis zijn nog niet erkend door officiële instanties, de uitslagen van die wedstrijden tellen dan ook bijvoorbeeld niet mee voor de wereldranglijst. Bij UTS vraag ik mij af: blijft het format het karakter houden van een demonstratiesport of gaat het op den duur echt meetellen voor een ranking?
"Of we als KNLTB net als padel nu of later ook UTS moeten gaan omarmen, dat is de vraag"
Zoals padel nu echt als topsport beschouwd mag worden, NOC*NSF heeft dat stempel zelfs aan padel gegeven, althans bij de heren. Dat is overigens wel een proces van vele jaren geweest. Padel is nu in zijn geheel geïntegreerd, bij de KNLTB. De bond heeft er de laatste jaren enorm in geïnvesteerd, ook op het gebied van opleidingen bijvoorbeeld. De sport wordt wel volledig zelfstandig gepositioneerd en zeker niet vertennist.
Overvleugelen
Of we als KNLTB net als padel nu of later ook UTS moeten gaan omarmen, dat is de vraag. Voor 'ja' pleit dat we zo veel mogelijk moeten doen om tennis toegankelijk te maken en te promoten onder de doelgroep maar ook onder de media. We staan sowieso open voor toetreders, nieuwe tennissers die zonder UTS misschien niet besloten zouden hebben om te gaan tennissen. Aan de andere kant moeten we ook inzetten op behoud van bestaande leden. We moeten ook ons ook afvragen wat zij er van vinden als UTS belangrijker gaat worden en op den duur misschien tennis deels gaat overvleugelen. Maar zo lang UTS niet erkend is door bijvoorbeeld de International Tennis Federation hoeven we over die vraag niet echt na te denken vind ik. Althans, over het antwoord op die vraag.
Volgende keer het antwoord op de vraag van Jacco Eltingh aan Mario van der Ende, voormalig topscheidsrechter:
Ik ben op zich een voorstander van de VAR bij voetbal. Maar waardoor is het toch zo lastig om de VAR goed en duidelijk te laten functioneren? De beslissingen die de VAR neemt, lijken vaak weinig consequent. Terwijl je verwacht dat regels duidelijk en consistent zijn, zie je bij de VAR eerder dat bij toepassing van die regels er soms een grijs gebied is waarbij beslissingen de ene kant op kunnen vallen maar ook de andere kant. Ook de timing is verwarrend. Dat leidt tot onbegrip en soms ook boosheid bij spelers, trainers en publiek. Verder valt me op dat de ene keer de VAR wel aanwezig is en de andere keer de scheidsrechter het zonder moet stellen. In bijvoorbeeld ontwikkelingslanden is dat een financiële kwestie en snap ik dat, maar we zien ook bij belangrijke Europese wedstrijden dat de VAR er soms niet is. En waarom is dát dan het geval? Wat moet er volgens jou veranderen om de VAR beter te laten functioneren?