• De vraag van… Stefan Kraft van Ermel, eigenaar van Comeback Sports
• Aan... Seb Visser, marketing- en communicatiemedewerker bij de KNBSB

De vraag

Vele nationale teams/bonden noemen zich TeamNL, maar jullie houden nog de naam Team Kingdom of the Netherlands aan. Wat is het gedachtegoed achter de naam Team Kingdom of the Netherlands en hoe wil de KNBSB zich daarmee onderscheiden ten aanzien van andere teams/bonden?

Het antwoord

Nederlandse sportteams doen het de laatste jaren uitstekend op wereld- en Europees niveau. Opvallend genoeg is er één Oranjeploeg die er qua prestaties in de laatste twee decennia met Europese en wereldtitels de kroon spant: de honkballers van Team Kingdom of the Netherlands.
De naam van het team is zorgvuldig uitgekozen. Terwijl veel nationale selecties inderdaad spelen onder de noemer TeamNL, Nederlands team of Nederlands elftal, is besloten dat deze benaming voor nationale selectie van de honkballers (en de softbalsters) de lading niet dekt. Met een grote inbreng vanuit het Caribische deel van ons Koninkrijk via spelers van Aruba, Curaçao en Sint-Maarten dient ook dit deel van het Koninkrijk benoemd te worden.

Al sinds de jaren vijftig staat het nationale team aan de Europese top in het honkbal met uitblinkers met Nederlandse namen als Urbanus en Beidschat. In de jaren die daarop volgden, werden de Caribische invloeden groter en groter. Legendarische honkballers als Hamilton Richardson en Jacky Jacoba streden zij aan zij met spelers als Charles Urbanus en Bill Groot. 

Wereldkampioen
Inmiddels is het Koninkrijksteam de wereldtop binnengetreden. De reis naar de top begon écht vorm te krijgen toen voor de Olympische Spelen van 2000 in Sydney ook de profspelers weer uit mochten komen voor Oranje. Niet alleen Nederlandse profs als Robert Eenhoorn en Rikkert Faneyte voegden zich bij de selectie, maar ook Curaçaoënaars Sharnol Adriana en Hensley Meulens kwamen voor Nederland uit op de Olympische Spelen. 

Het was de huidige bondscoach Hensley Meulens die met zijn tweehonkslag zorgde voor de beslissing in de historische overwinning op Cuba. De Cubanen hadden tot dan toe nog nooit een olympische wedstrijd verloren en deze overwinning was groot nieuws over de hele wereld.
In de jaren die hierop volgden, werd het nationale team steeds meer een samensmelting van de verschillende culturen en onderdelen van het Koninkrijk. Dit bleek het ideale recept voor succes en dat alles kwam tot uiting in 2011, toen een ijzersterke selectie tijdens het WK in Panama zeer verrassend de finale bereikte.

Supersterren
Het team herbergde een aantal supersterren in de dop: Didi Gregorius, Jonathan Schoop en Xander Bogaerts waren toen nog talentvolle tieners, maar zijn inmiddels grote namen in de Major League Baseball. Deze mannen staan tegenwoordig steevast in de top-10 van de grootverdieners onder de topsporters uit ons Koninkrijk. Naast deze jonge talenten bestond het team uit Nederlandse, Arubaanse en Curaçaose profs, aangevuld met de beste amateurspelers uit de Nederlandse Hoofdklasse. Niemand minder dan opnieuw Cuba was de tegenstander in de finale.

Wederom waren de Cubanen de grote favoriet en vroeg in de wedstrijd namen zij een 1-0 voorsprong. Het Koninkrijksteam toonde veerkracht en scoorde direct de gelijkmaker en zelfs de 2-1. Op de heuvel was Rob Cordemans, de beste Nederlandse werper aller tijden, in topvorm. Samen met zijn opvolgers Juan Carlos Sulbaran en David Bergman weerhield hij de sterke Cubaanse slagploeg in het restant van de wedstrijd van scoren. De laatste actie was een vangbal van de jonge derdehonkman Jonathan Schoop en het onwaarschijnlijke, het onmogelijke, was een feit: het Koninkrijksteam was Wereldkampioen!

Een unieke prestatie, die later door minister-president Mark Rutte tijdens een speech voor de VN werd aangehaald als het toonbeeld van de kracht van de samenwerking binnen het Koninkrijk: 'Als Koninkrijk der Nederlanden met onderdelen in Noordwest-Europa en de Caraïben kennen wij het belang van teamwork. Het mooiste voorbeeld van deze onderlinge samenwerking is ons honkbalteam, dat in 2011 Wereldkampioen werd.' 

Kroon
Ook na deze wereldtitel bleef het nationale team hoge ogen gooien. Tijdens de World Baseball Classic, het WK Honkbal waaraan ook de allerbeste spelers uit de Major League Baseball mee mogen doen, bereikte Team Kingdom of the Netherlands de halve finale. Want onder die naam gaat het team dus ondertussen door het leven.

In een tijd waarin diversiteit en inclusiviteit ontzettend belangrijke thema’s zijn, kreeg het Caribische deel van ons Koninkrijk de erkenning die het verdient. En zo verdween de naam Nederland van de borst op de shirts en werd die vervangen door Team Kingdom of the Netherlands. Op de caps van de internationals prijkt niet langer de bekende 'NL', maar staat nu een kroon. Een prachtig symbool voor de samenwerking binnen het Koninkrijk, die al jaren leidt tot mooie successen op en buiten het veld waar men in het hele Koninkrijk trots op is!

Volgende keer het antwoord op de vraag van Seb Visser aan Clarinda Sinnige van de KNHB:
De KNHB heeft een aantal jaar geleden de keuze gemaakt om zich niet alleen te richten op (nieuwe) leden die hockey spelen, maar ook een op een substantiële groei van liefhebbers van de sport: vrijwilligers, bestuurders, fans, evenementbezoekers, kijkers van wedstrijden op tv en online etc. Een keuze die best bijzonder is en vraagt om denken en strategie op lange termijn. Hoe heeft dit uitgepakt voor de KNHB en de hockeysport? Is de strategie succesvol gebleken en wat kunnen andere sporten/bonden hiervan leren?