• De vraag van… Sanne Scholten, sinds 2016 directeur-bestuurder van het Landelijk Kennisinstituut Cultuureducatie en Amateurkunst (LKCA) en daarvoor werkzaam bij Rotterdam Sportsupport
• Aan... Jeroen Straathof, de enige sporter ter wereld die uitkwam op de Zomerspelen (als baanwielrenner), Winterspelen (als schaatser) én de Paralympics (als piloot van een visueel beperkte wielrenner)

De vraag

In de cultuursector zijn diversiteit en inclusie een hot item en daarin hebben we nog een flinke slag te maken. De sport lijkt op dit vlak verder te zijn. Ik ben benieuwd naar jouw mening over de inzet van de sportsector om inclusief te zijn voor mensen met een beperking. Ik ga je antwoord met interesse lezen om te zien of de cultuursector daar nog iets van kan leren!

Het antwoord

Hoi Sanne, dank voor jouw vraag. Mijn ervaring is dat de sportsector zeker op de goede weg is. Bij verschillende sporten wordt steeds meer nagedacht om een aanvullend sportaanbod voor mensen met een handicap te organiseren. Voorbeelden genoeg: rolstoelbasketbal bij basketbalverenigingen, zitvolleybal bij volleybalverenigingen. Sinds mijn deelname aan de Paralympische Spelen in Sydney 2000 als piloot (bestuurder) van de tandem is de positie van de paralympische sport en sporten met een handicap zeer verbeterd. 

Drempels lager
Ook al blijft het ook nu nog steeds een initiatief van een direct betrokkene met een handicap of iemand in de nabijheid van een ander met een handicap. Door de aanjagende rol die NOC*NSF speelt en heeft gespeeld, zijn wel de drempels om te sporten met een handicap veel lager geworden. Uiteraard kan het altijd beter, maar we zien zeker dat sportverenigingen steeds meer openstaan voor mensen met een handicap. De 'open club'-aanpak hoort daar zeker bij. Clubs staan zeker meer open voor diversiteit en inclusie. 

Op lokaal niveau, in ieder geval in mijn gemeente Leiden, zijn gemeenten vanuit het VN-verdrag verantwoordelijk om de positie van mensen met een handicap meer te verbeteren en te borgen zodat mensen meer mee kunnen doen. Dit resulteert dan ook in acties om daadwerkelijk (fysieke) drempels weg te nemen. Ook bij sportclubs. Dus aan de cultuursector het advies om zeker ook in overleg te treden met de lokale partners en de gemeenten om de mensen met een handicap te zien als volwaardig onderdeel van het cultuuraanbod, maar vooral ook te leren van andere sectoren, bijvoorbeeld de sport. Waarom niet een schilderclub met een handicap of een hoofrolspeler in een musical met een handicap? Zullen we anders binnenkort een kop koffie drinken? 

Volgende keer het antwoord op de vraag van Jeroen Straathof aan Arie Koops, eerder 12 jaar technisch directeur van de KNSB en nu technisch directeur in China:
Beste Arie, vanaf januari ga ik vanuit de Vlaamse schaatsunie als topsportdirecteur een bijdrage leveren aan de volgende stap van het Belgische schaatsen. Kun jij aangeven hoe het als technische directeur is om in een andere cultuur dan Nederlandse schaatswereld te werken?