door: Leo Aquina | 19 augustus 2021

“Als ze Amerikaanse was geweest, praat je over miljoenen.” Sander Ogink is manager van Sifan Hassan, die tijdens de Olympische Spelen in Tokio atletiekgoud won op de 5000 én 10.000 meter en ook brons op de 1500 meter. Die ongekende prestatie verhoogt haar marktwaarde, maar hoezeer, is moeilijk in te schatten. Ogink had het de afgelopen weken drukker met het managen van de media rondom Hassan dan met sponsors. Al te veel tijd om na te hijgen van Tokio heeft Ogink niet. Op zaterdag 21 augustus staat er alweer een Diamond League-wedstrijd op het programma in Eugene, gelegen in de Amerikaanse staat Oregon. Hoe word je eigenlijk atletenmanager en wat houdt die rol in?

“Ik heb op het juiste moment een beetje geluk gehad”, zegt Ogink. “Ik studeerde ‘Sport, Gezondheid en Management’ aan de hogeschool in Nijmegen en ik vond vooral de sportkant leuk, met name de topsport. Voor mijn afstudeerstage kwam ik terecht bij Global Sports Communication en daar kon ik solliciteren.”

De taken van een atletenmanager zijn divers. Ogink: “Aan de voorkant onderhandel ik met wedstrijden, zoals de Diamond League. Zij willen de beste atleten, wij willen zoveel mogelijk atleten en het liefst ook nog eens voor goede prijzen. Tijdens wedstrijden zorg ik dat de atleten de juiste informatie hebben en dat de atleten op het juiste moment op de juiste plaats zijn.” Daarnaast regelt Ogink de mediaverzoeken voor zijn atleten en natuurlijk ook de sponsorcontracten. “In eerste instantie gaat het in de atletiek om de schoenensponsor. Daar komen de grootste bedragen vandaan. Maar aanvullend zijn er afhankelijk van de atleet nog een paar kleinere sponsoren.”

Klankbord
De taak van een atletenmanager gaat verder dan praktische zaken alleen. Ogink dacht in de aanloop naar de Olympische Spelen van Tokio mee over het loodzware programma van Hassan. “Ze heeft in april 2021 voor het eerst echt serieus nagedacht of ze het fysiek aan zou kunnen om die drie afstanden te lopen en ze heeft daar in haar wedstrijdprogramma rekening mee gehouden. Als manager is het mijn taak om de voors en tegens aan haar voor te leggen. De beslissing ligt bij haar, maar ik moet voorkomen dat zij zich blindstaart op mogelijke voor- of nadelen. Ik heb ook contact met de coach en we hebben tijdens de Diamond League-wedstrijden in Monaco ook met zijn drieën om de tafel gezeten om alle scenario’s te bespreken.”

Ogink vertegenwoordigt niet alleen Hassan, maar ook tal van andere atleten uit binnen- en buitenland. Heeft hij naast het succes van Hassan nog wel tijd om ook die anderen bij te staan? “In Tokio was ik onderdeel van TeamNL. NOC*NSF had mij verzocht om daar de begeleiding van Hassan op mij te nemen, dus daar lag de prioriteit. Daarnaast had ik ook wel ruimte om Lieke Klaver en Naomi Sedney bij te staan, die zaten daar in hetzelfde gebouw. Tijdens de wedstrijden kom ik de andere atleten ook tegen in het stadion, maar op de Olympische Spelen is hun begeleiding in handen van de nationale olympische comités. TeamNL heeft dat goed voor elkaar, maar bij andere landen is dat niet altijd even vanzelfsprekend. Soms is het best lastig om dat uit handen te moeten geven. Het gaat om atleten waar wij het hele jaar mee werken, waar we bij wijze van spreken mee kunnen lezen en schrijven. Gelukkig was het in het dorp gemakkelijk om ook andere atleten kort op te zoeken en even te spreken. Zo kon ik er voor de Spanjaard Orlando Ortega zijn toen hij zich tijdens een training in Tokio blesseerde en niet meer van start kon gaan tijdens de Spelen.”

Zichzelf zijn in de media
Belangrijk voor atleten op het hoogste podium is hun presentatie in de media. Ook daar heeft de atletenmanager een rol, al stelt Ogink zich in dat opzicht bescheiden op: “Natuurlijk kijk ik van tevoren wat er gevraagd kan worden en hoe je zou kunnen reageren, maar ik vind het vooral belangrijk dat atleten zichzelf zijn. En dan hoef je niet per se altijd het slimste antwoord te geven. Ik houd niet van die voetballers die door de uitgebreide mediatraining allemaal hetzelfde zeggen. Dat haalt de schoonheid van de sport af. Authenticiteit is voor een sponsor trouwens ook belangrijk en Sifan is hartstikke leuk voor de camera.”

Sociale media is tegenwoordig ook een groot onderdeel van de publieke presentatie van topsporters. Sifan Hassan is daarop niet erg actief. “Wij proberen atleten daarin te helpen groeien. We sturen ook steeds vaker een cameraman of fotograaf mee naar trainingen en wedstrijden om te zorgen dat er altijd goed materiaal is om te posten op sociale media. Ik zou graag zien dat Sifan daar meer mee doet. Ze heeft er de afgelopen weken meer dan 100.000 volgers bijgekregen op sociale media, maar ze heeft er nog altijd minder dan 200.000. Dat moeten er voor een atleet van haar statuur eigenlijk veel meer zijn. Ik probeer haar wel aan te sporen er meer mee te doen, maar aan de andere kant ligt haar focus natuurlijk in eerste instantie bij de sport, zeker tijdens de Olympische Spelen.”

Marktwaarde
Hoezeer hebben die Spelen en het succes bijgedragen aan de marktwaarde van Hassan? Ogink: “Ze was al absolute top, maar dat is nu alleen nog maar groter geworden. Als ze Amerikaanse was geweest, praat je over miljoenen, maar dat is hier nog niet het geval. In mijn ogen is dat zeker haar waarde, maar sponsors moeten bereid zijn het te betalen. Ze wordt gesponsord door Nike, een Amerikaans merk. In Amerika is de waarde van nationale helden enorm, dus dan heb je het in dat opzicht een stuk makkelijker. Mijn telefoon heeft na Tokio nog niet roodgloeiend gestaan met potentiële sponsors, al praten we natuurlijk wel met bedrijven. We kijken naar bonusstructuren met sponsors en ook de promotional fee voor wedstijden kan nu weer omhoog, maar helaas houdt covid ons nog wel in de greep. De marktwaarde van Sifan kan in mijn ogen alleen nog maar groeien. Ze is nog lang niet klaar op de baan en op de iets langere termijn kun je ook aan marathons denken.

Voor meer informatie: profiel Sander Ogink op worldathletics.org en op LinkedIn