door: Nelleke van der Heiden | 15 augustus 2019

Voor de buitenwereld kwam het als verrassing. Olympisch kampioen baanwielrennen Elis Ligtlee stopte eind vorig jaar vrij abrupt met haar topsportcarrière en moest haar weg vinden en een carrière in de maatschappij. NOC*NSF wees haar op De SportMaatschappij en dat bleek een schot in de roos. Ligtlee vond de begeleiding die ze nodig had en ontwikkelde zich tot ondernemer.

Het was plotseling, ja. De vraag waarom ze stopte, heeft Elis Ligtlee dan ook vaak gehad. Het komt er in het kort op neer dat ze geen plezier meer aan haar sport beleefde. Het was niet één specifieke reden maar een ophoping van omstandigheden, waardoor de emmer overliep. “Het was een moeilijke beslissing, die ook pijn deed.” Maar Ligtlee had er lang en goed over nagedacht en toen de knoop doorgehakt.

Eerst even zoeken...
Ze wist op dat moment niet meteen wat ze vervolgens wilde. “Tuurlijk had ik tijdens mijn sportcarrière al wel eens nagedacht over een leven na de sport, dat doet iedere sporter. Maar ik had niet 'als ik stop, word ik dit of dat'.” Het was dan ook even zoeken toen ze gestopt was, geeft ze toe. Ze had een opleiding commercieel medewerker binnendienst op zak, maar daar wilde ze niks mee. “Het was een opleiding die paste bij mijn sport, ik had veel vrijheid om naast de opleiding te sporten, maar ik wist eigenlijk meteen al dat dit niet de richting was die ik op wilde.”

Maar wat dan wel? Ligtlee ging via via bij wat bedrijven kijken en NOC*NSF wees haar op De SportMaatschappij, een stichting die topsporters tijdens en na hun sportcarrière begeleidt naar een maatschappelijke carrière. En ook bij De SportMaatschappij had NOC*NSF al een balletje opgeworpen dat Elis Ligtlee wellicht een goeie kandidaat was voor hun zogeheten 'Krachtprogramma'. Ze nam echter zélf contact op, want "het moet wel uit jezelf komen”. Daarop volgde een intake en daarna kon Ligtlee aan het Krachtprogramma beginnen.

“Dat is een groepsprogramma met andere topsporters. Ik zat in een groep met acht vrouwen.” Sommigen waren nog steeds met hun sport bezig, anderen zaten in dezelfde fase als Ligtlee, vertelt ze. Ze is erg enthousiast over de ervaringen die de verschillende sporters – die ook verschillende sporten beoefen(d)en – met elkaar uitwisselden. “Iedereen heeft z’n eigen ding waarmee-ie aan het strugglen was, maar er waren ook veel overeenkomsten. Je kunt elkaar helpen en versterken.”

Kijkje in de keuken
Wat heeft het programma haar opgeleverd? “Met die acht vrouwen ging ik op zoek naar wie ik ben, wat ik ben, wat ik wil. De SportMaatschappij helpt je daarbij. We zijn bij bedrijven binnen gaan kijken en er kwamen sprekers langs.” Vier maanden was Ligtlee met het programma bezig en om de twee weken waren er bijeenkomsten. Dat binnenkijken bij bedrijven vond de oud-baanwielrenner waardevol. Bij Robeco bijvoorbeeld kreeg ze echt een kijkje in de keuken en kon ze mensen spreken die daar werkten. 

“Robeco is een gigantisch bedrijf. Dat moet je ook uitzoeken, of een groot of juist een kleiner bedrijf beter bij je past.” En ook de deskundigen die langskwamen om de groep te informeren, heeft ze als nuttig ervaren. Het onderlinge contact springt er duidelijk uit. Daarover is Ligtlee extra enthousiast. 

“Je hebt veel aan elkaar en er zijn veel ‘oh ja’-momentjes.” Ongetwijfeld haalt de een er meer uit dan de ander, zegt Ligtlee. Mensen die nog in de fase zitten dat ze niet weten of ze door willen met hun topsport of niet zijn met andere dingen bezig dan degenen die al zijn gestopt. “Maar je leert veel van elkaar, dat maakt de groep heel sterk, en ik vond het heel fijn dat we alleen met vrouwen waren.” Dat laatste was toevallig en volgens Ligtlee ook zeker niet noodzakelijk, maar nu het zo uitpakte, vond ze het prettig. “En het programma is ook goed omdat je heel veel contacten legt.

Elis Ligtlee Sports & Lifestyle
Voor Ligtlee werd tijdens het programma duidelijk dat ze voor zichzelf wilde beginnen. Ze heeft nu haar eigen bedrijf Elis Ligtlee Sports & Lifestyle. Daarmee geeft ze lezingen over haar sportcarrière 'met ups en downs', geeft ze fietsclinics en personal trainingen aan amateursporters in de sportschool. “Ik had al wel een beetje door dat ik ondernemer wilde worden, omdat ik dingen zelf in handen wil hebben. Maar het Krachtprogramma heeft ook wel wat dingen naar boven gehaald. Daar wordt besproken waar je goed in bent. Want je hebt wel twijfels over jezelf aan het einde van je sportcarrière. Bij De SportMaatschappij helpen ze je op een heel goeie manier om te vinden waar je goed in bent.”

Komen die topsport en die olympische medaille nog van pas in het ondernemerschap? Het topsporten maakt je voor een groot deel wie je bent, denkt Ligtlee. “Ik ben in korte tijd van gestopt – zeg maar nul – naar mijn eigen bedrijf gekomen. Daar ben ik heel blij mee. Ik heb dankzij het sporten het doorzettingsvermogen om door te gaan en er wat van te maken.” Dat een olympische titel allemaal deuren opent, valt volgens Ligtlee wel mee. En dat is maar goed ook want “ik wil niet dat mensen bij me komen omdat ik olympisch kampioen ben, ik wil gewoon mensen helpen.”

15 jaar topsport, het meeste was 'supermooi'
Voorlopig heeft Ligtlee het met haar drie onderdelen van het bedrijf – clinics, lezingen en trainingen – druk genoeg, dus over uitbreiden met nog meer takken van sport denkt ze nog niet na. En een terugkeer naar de baan? Nee, dat sluit Ligtlee uit. Maar dat betekent niet dat ze nog niet weer met plezier op haar carrière kan terugkijken. “Zeker wel. Ik heb veel mooie dingen meegemaakt, mooie reizen gemaakt, mensen ontmoet. Ik heb vijftien jaar gesport, waarvan de laatste twee wat minder waren. Het meeste was supermooi.” 

Af en toe zit ze wel weer op de fiets. “Je moet dat een beetje bijhouden, dat vind ik wel leuk. Ik kan het dan niet laten om op mijn snelheid te letten. Dan wil ik rustig fietsen, maar – zeker als ik met mijn vriend fiets – dan wordt het toch weer fanatiek.”

Voor meer informatie: Krachtprogramma De SportMaatschappij. Lees ook: KNWU wil met Ligtlee grensoverschrijdend gedrag in wielersport aanpakken (NOS-site)