door: Leo Aquina | 11 april 2019

Een oranje flessenlikker. Dat is volgens Tony Sainsbury de beste mascotte voor Nederland als evenementenland. De Brit maakte deel uit van de commissie die namens de Nederlandse Sportraad onder de titel 'Nederland Evenementenland?' een advies opstelde aan de minister van Sport en de staatssecretaris van Economische zaken en klimaat voor een Strategische agenda en een beleidskader voor sportevenementen in Nederland. De flessenlikker staat voor Sainsbury symbool voor de Nederlandse aanpak om het onderste uit de kan te willen halen als het gaat om de efficiënte aanpak met beschikbare middelen. In haar beleidsadvies aan de minister en staatssecretaris schrijft de NLsportraad: 'Nederland heeft in potentie de unieke kwaliteiten om sportevenementen innovatief, betaalbaar en met maximale maatschappelijke impact te organiseren.’

Tony Sainsbury was in het verleden twintig jaar lang chef de mission van de Britse Paralympische ploeg en vanaf 2000 werkte hij in diverse functies voor grote internationale evenementen zoals de Olympische Spelen in Sydney en London en de Commonwealth Games op diverse locaties. Hij woont echter al meer dan twintig jaar in Nederland. Vanwege die combinatie klopte de Nederlandse Sportraad bij hem en Hans Westerbeek aan om zitting te nemen in de commissie die het advies ten aanzien van de strategische agenda voor sportevenementen moest vormgeven. 

"Het is belangrijk om mensen erbij te hebben die internationale kennis en ervaring hebben, maar ook beschikken over een goed inzicht in de lokale situatie," legt Sainsbury uit. "Als je altijd alleen maar uitgaat van je eigen lokale situatie, blijf je dezelfde vragen stellen en krijg je dezelfde antwoorden."

Stakeholders eensgezind
Sainsbury en zijn collega-commissieleden Jaap de Groot, Leanne van den Hoek en Duncan Stutterheim (leden NLSportraad) en Hans Westerbeek en Eric van der Burg (externe leden) gingen voor hun advies te rade bij een breed scala aan stakeholders. "We hebben verschillende bijeenkomsten gehad, onder anderen met gemeenten, sportbonden, bedrijven en experts uit de wereld van de sportmarketing. Bij hen hebben we steeds de vragen neergelegd: wat zijn jullie ambities en waar zijn jullie goed in? De antwoorden waren verrassend eensgezind. Alle stakeholders zien kansen voor zichzelf en voor Nederland als het gaat om internationale sportevenementen."

"Op de laatste bijeenkomst met experts hebben we ook een SWOT-analyse (Strengths, Weaknesses, Opportunities & Threats, red.) gemaakt", aldus Sainsbury. Als het gaat om sterke punten kijkt de Brit vooral naar The Dutch Approach: "Nederland is in staat om zaken op een efficiënte, innovatieve, inclusieve, toegankelijke, veilige en duurzame manier te organiseren en die naam heeft Nederland ook in het buitenland. Jullie maken daar in het buitenland te weinig gebruik van omdat Nederlanders nu eenmaal erg slecht zijn in zelfpromotie. Niemand mag zijn hoofd boven het maaiveld uitsteken. Die mentaliteit is nadelig als het gaat om het binnenhalen van evenementen."

Multisportevenementen
De NLsportraad adviseert de minister om zich met name te richten op multisportevenementen. "Kampioenschappen in één specifieke sport zijn vooral interessant voor de liefhebbers van die ene sport. Een curlingtoernooi trekt curlingfans vanuit het hele land, maar verder interesseert het niemand iets. Een multisportevenement genereert enthousiasme onder veel meer mensen, ook mensen die niet specifiek in een bepaalde sport geïnteresseerd zijn. Het wordt dan echt een familie-evenement met enorm veel positieve effecten. Zo'n evenement dwingt het hele land tot samenwerking en die samenwerking kan ook in latere situaties van pas komen. Zelf heb ik meegemaakt hoe bij het olympische bid van Manchester voor de Spelen van 2000 de twee verschillende werelden van enerzijds politici en ambtenaren en anderzijds het bedrijfsleven elkaar leerden kennen. Dat was van onschatbare waarde toen de stad in 1996 getroffen werd door een verschrikkelijke bomaanslag van de IRA. Toen zetten die verschillende groeperingen samen de schouders onder de wederopbouw en dat ging veel makkelijker door de band die zij al hadden opgebouwd." 

De NLsportraad denkt bij multisportevenementen aan evenementen als de Invictus Games, die volgend jaar al in Den Haag worden gehouden of aan de Jeugd-Olympische Spelen en European Championships. Als het gaat om positieve effecten klinkt Sainsbury als een missionaris: 

"Ik ben al zo lang betrokken bij de organisatie van grote internationale sportevenementen en ik heb zoveel voordelen gezien. Bij de Paralympische Spelen in Australië kwamen er dagelijks duizenden schoolkinderen op bezoek in het Olympisch park. Dat zijn de mensen die de toekomstige maatschappij vormen, de verpleegsters, de dokters. Als die straks in hun volwassen leven te horen krijgen dat iets onmogelijk is voor mensen met een beperking, denken zij daaraan terug. Dan herinneren ze zich die hoogspringer met één been en dan realiseren ze zich dat helemaal niets onmogelijk is. Mensen drukken waarde van een evenement vaak alleen uit in geld. Dat is belangrijk, maar er is zoveel meer."

Bloeiend stadsdeel
Sainsbury maakt bij de economische kant een onderscheid tussen het bouwen van de infrastructuur en de daadwerkelijke organisatie: "In Londen was er 9,2 miljard begroot voor de infrastructuur en dat werd uiteindelijk 8,7miljard. Dat is enorm veel geld, maar daar heb je niet alleen tijdens de Spelen plezier van, dat is een investering voor tientallen jaren. Dankzij het Olympisch Park is Oost-Londen binnen een tijdsbestek van tien jaar weer een bloeiend stadsdeel geworden. Daar had de overheid anders misschien wel vijftig jaar over gedaan. Dat kun je in Nederland ook voor elkaar krijgen, maar het is wel belangrijk om alle partijen op dezelfde lijn te hebben voordat je een evenement binnenhaalt." In het advies formuleert de NLsportraad dit als volgt: 

'In Nederland vinden regelmatig grote sportevenementen plaats. Deze evenementen zijn populair en succesvol. Tegelijkertijd constateert de NLsportraad dat sportevenementen nog veel meer rendement kunnen opleveren: voor de sport zelf en voor de samenleving. Dat lukt alleen als partijen in Nederland samen bouwen aan een aansprekende Nationale Sportevenementenagenda en evenementen organiseren op een bij Nederland passende manier. The Dutch approach zou wel eens hét antwoord kunnen zijn op de wereldwijde kritiek die internationale sportorganisaties (zoals IOC of de FIFA) ten deel valt.'

Als metafoor voor The Dutch Approach kwam Sainsbury met de flessenlikker als symbool en dat meent hij serieus: "Het is uniek voor de branding van Nederland. Je kunt wel weer met de gebruikelijke tulpen en klompen aankomen, maar dat is geldverspilling. Iedereen weet dat dat Nederland is. De flessenlikker kent niemand. Ik heb het wel eens laten zien aan een aantal Britse collega's. Zij wisten niet wat het was, maar als je het uitlegt, snapt iedereen het meteen. Het is een heel krachtig symbool."

Voor meer informatie: Advies NLsportraad: maak Nationale Sportevenementenagenda