door: Marc Hoeben | 19 juli 2018

Ze deinst niet terug voor het coachen van mannen die veel meer dan honderd kilo per persoon aan gewicht in de schaal leggen. Sylke Haverkorn coacht in rugby zowel mannen als vrouwen en doet dat met volledige overgave, naast een baan bij Harten voor Sport in Utrecht en de activiteiten voor haar eigen bedrijf Rugby4Fun.

Ze tenniste en voetbalde en kwam relatief laat, op 17-jarige leeftijd, tot de ontdekking dat rugby helemaal bij haar paste. “Dat was heel toevallig”, vertelt Sylke Haverkorn. “Ik kwam op het universiteitsterrein in Enschede een stand met rugby tegen en daar kon je schieten en gooien met een rugbybal. Ik bleek het hardste schot te hebben. Ik dacht: waarom zou ik die sport eens niet proberen. Maar ik had toen werkelijk geen idee wat het precies inhield en dacht eigenlijk dat het American Football was.”

Mooie loopbaan
Inmiddels is Haverkorn 30 jaar en weet ze wel beter. Ze heeft er een mooie loopbaan als rugbyster opzitten. Ze werd vijf keer Nederlands kampioen met RUS en speelde ruim negen jaar in het Nederlands team, totdat de knieën niet meer wilden. “Dat was een paar jaar geleden. Ik had al verschillende keren last van de meniscus gehad, vooral de linkerknie was slecht en toen kwam daar ook nog de rechter bij. Een sportarts maakte mij duidelijk dat het welletjes was geweest en zijn advies om te stoppen heb ik opgevolgd.” Maar helemaal afstand nemen van de sport lukte haar geenszins. “Een paar weken later stond ik bij mijn club met krukken op het veld om met het coachen te helpen. Mijn hele leven had die laatste tien jaar om rugby gedraaid, ik vroeg me af wat ik verder moest. Nou, dat werd dus coachen.”

Het is ook niet zomaar coachen geworden in de sport die door het eerlijke fysieke karakter zo tot haar verbeelding spreekt. “Ik ging al het land door om met Rugby4Fun clinics en trainingen te geven. Ik was zelf altijd al een coachende speler, ik had al een idee wat coachen inhield.” Bij de vrouwen van de Utrechtse studentenvereniging RUS werd ze hoofdcoach, als opvolger van Dirk-Jan Verlinden. “Een behoorlijke klus, het team moest opnieuw worden opgebouwd, nadat vele speelsters waren gestopt.”

'Ik weet waarover ik praat'
Ze ging eerst de mannen van Nieuwegein daarnaast coachen, afgelopen seizoen stapte ze over en werd ze coach van de voorwaartsen – de zware mannen – van DIOK. De Leidse ploeg komt uit op het hoogste niveau in Nederland, de ereklasse. Of ze haar zomaar accepteerden? “De meesten kenden mij wel als speelster en hadden daardoor al wel wat respect. Maar natuurlijk moet je ook verstand van zaken hebben. Dat merken ze snel genoeg. Ik weet waarover ik praat.”

Ze is de enige vrouw die in het Nederlandse rugby op dat niveau bij de mannen werkt. Heeft ze een voortrekkersrol, vindt ze zelf? “Er rust nog best een taboe op, om een vrouw mannen te laten coachen. Dat is in voetbal nog erger dan in rugby. Maar ook in onze sport wordt soms door mannen denigrerend gedaan over vrouwenrugby. Maar dat begint wel te veranderen. Het was vijf of zes jaar geleden veel erger. Kijk, het is niet mijn missie om zulke dingen uit de wereld te helpen. Maar het is wel leuk om duidelijk te maken dat je geslacht hiervoor niet zo veel hoort uit te maken. Het gaat erom wat je te vertellen hebt.”

Twee landtitels? 'Dat zou supergaaf zijn'
Het nieuwe seizoen start in september. Voor volgend voorjaar heeft Haverkorn een prachtig scenario in het hoofd zitten. Ze zou het geweldig vinden als RUS de finale bij de vrouwen haalt en als DIOK dat doet bij de mannen. En dan twee landstitels ophalen. “Dat zou echt supergaaf zijn.” En verder, heeft ze misschien ook nog de ambitie om bondscoach bij de mannen of de vrouwen te worden? “Dat vind ik geen gekke gedachte. Laat ik het zo zeggen: er liggen kansen.”

Voor meer informatie: www.rugby4fun.nl