Veel van de uitspraken van die Jan D. Swart in het boek over "Landman" voor wat betreft de omkoping heeft hij verkregen via intervieuws met mijn broer. Echter hij heeft veelal de waarheid verdraaid t.g.v. Landman. Er was wel degelijk sprake van omkoping. Uitspraken zoals "Die dronkenlappen uit Den Bosch en Je zult maar door je eigen vrienden besodemieterd worden" raken kant nog wal. Dit is nooit gezegd. Deze supporters van BVV hebben op verzoek van het bestuur van BVV o.l.v. de heer Verel (afgevaardigde van BVV) de betreffende envelop aan Landman overhandigd. De inhoud is nooit bekend geweest, maar men dacht fl.500,--. Het is wel duidelijk dat J.D. Swart gezien zijn achtergrond in het voetbal op deze manier voor Landman alles recht wil zetten. Als hij alles wat hem verteld is eerlijk had vermeld, dan was dit een objectief verslag geweest. Maar je schrijft nu een boek om Landman postuum te rehabiliteren, is dit niet wat te laat! Na een telefoontje van mijn broer, werd niet opgenomen, heeft hij niet meer gereageerd. Kom op heer Swart wees eens sportief, of past dit niet binnen jullie kringen. "Vrijheid van meningsuiting", dat is juist maar dit alleen maar uw mening, met op een onsportieve manier misbruik maken van iemand welke de waarheid heeft verteld. Omkopen is omkopen, dat is de waarheid en het bewijs ligt er ook BVV won met 5-1.

Met grote interesse het boek gelezen. Een thriller. Lees het ook meer als een aanklacht naar de KNVB en de toenmalige wijze van voorlichting en de wijze waarop de pers er mee omging dan naar een aanklacht van de vier omkopers, die bezien in het tijdsbeeld hun club wilden helpen en over wie de auteur zelfs nog zoiets schrijft als: het heeft iets jongensachtigs.
En inhakend over de schrijver hierboven, zo te lezen ook een zoon van één de ''ondeugende'' BVV-ers: ik lees eigenlijk alleen dat uw vader eigenlijk ook ''slachtoffer'' is geweest, want hij werd meegezogen in een geheime agenda van twee van zijn nepvrienden. Het boek is daarom een rehabiltatie van uw vader. Frappant en netjes vind ik dat de auteur het woord ''rehablilatie'' nergens schrijft. Hij heeft het over ''postume assisentie'' en laat ons, lezers, mee jureren.
Ik heb ook nog even gegoogeld naar de krantenartikelen van destijds en daar staat inderdaad overal dat er sprake was van een actie van ''vier man die in hun café moed hadden ingedronken''. Mogelijk dat net één van die vier dat niet heeft gedaan, de vader van de briefschrijver, maar dat vind ik dan een verwaarloos detail.
In het boek lees ik overigens niet dat ene Van Hezik dronken was. Ik lees over Van Hezik (en Van de Dunge) louter alleen dat zij in de maling zijn genomen door twee andere companen op de 1e dag van het bezoek aan Wim Landman. Hoe het bij het 2e bezoek is gegaan, moet de vader van de briefschrijver die ''belazerd was door zijn vrienden'' dus niet hebben geweten. (Als het goed is, of maakt hij in zijn brief ongemerkt een blunder?).
Kortom, ik lees zoveel getuigenissen in het boek en vind het opzienbarend te lezen dat de eerste matchfixing in het betaalde voetbal uiteindelijk inderdaad een drama is geweest met drie doden. Logisch dat de briefschrijver opkomt voor zijn vader, maar drie doden vallen niet weg te wissen en die vader wordt althans zoals ik lees goed uit, eigenlijk bravo dat iemand de geschiedenis in een helder daglicht plaatst.