Theo Reitsma (1942) versloeg voor de NOS voornamelijk voetbal, atletiek, honkbal en boksen. Hij gaf het commentaar bij onder meer 7 WK-voetbalfinales. Tijdens het WK voetbal van 1986 zag Reitsma als één van de weinigen direct dat Maradonna in de kwartfinale Engeland-Argentinië hands maakte voor hij scoorde, iets wat pas bleek na vele tv-herhalingen daarna. Zijn bijnaam was dan ook 'arendsoog'. Hij gaf zijn commentaar in zo weinig mogelijk woorden. 'Je hoeft niet te vertellen wat de kijker zelf ziet'. Theo Reitsma - die in 2004 de Ere Zilveren Nipkowschijf ontving - heeft zijn carrière samengevat in het boek
‘Dit is een goed stel hoor – 50 jaar sportgeschiedenis’. Voor Sport Knowhow XL becommentarieert hij zo nu en dan wat hem opviel in de berichtgeving over sport.
Aftocht Annan, wie volgt?
Het gaf mij een wat ongemakkelijk gevoel toen ik begin deze week beelden zag van mensen uit de sport- en danswereld, demonstrerend op het Haagse Plein. NL Actief, de branchevereniging van de erkende en ondernemende sport- en beweegbedrijven, had ertoe opgeroepen. NOC*NSF ondersteunde de petitie dat sport bij de essentiële sector hoort. Dus klom ook de voorzitter van de georganiseerde sportbonden op de spinning fiets. Ach wat een plezier, hoe onbenullig.
“Hun loon bestaat uit een heerlijk vermoeid gevoel wanneer zij tevreden achteroverleunen na weer een dag wedstrijdjes te hebben mogelijk gemaakt”
Sociaal nuttig
Het kan echt niet anders dan dat iederéén weet dat sport goed voor de mens is. Voor ouderen maar zeker ook voor kinderen, tieners en jongvolwassenen. Wanneer je als politici daarover niet bij de les bent moet ik vrezen dat er sprake is van een onvoorstelbaar gebrek aan kennis. In coronatijd moet gevreesd worden dat er een enorme knauw wordt uitgedeeld aan wat de basis van sportbeoefening is. Dat zijn de verenigingen, ooit een bolwerk van vrijwilligers, wedstrijdsecretarissen, schoffelaars aan de grasmat, lijnentrekkers, chauffeurs voor uitwedstrijden, ouders die inspringen bij gebrek aan trainers. Hun loon bestaat uit een heerlijk vermoeid gevoel wanneer zij tevreden achteroverleunen na weer een dag wedstrijdjes te hebben mogelijk gemaakt. Sociaal nuttig werk zeg maar. NSF-belang.
Uit die verenigingen - waar het niveau van sporten totaal kan verschillen - is topsport voortgekomen. Dan betaal je geen contributie meer, wordt er veel aandacht aan je besteed, al is het natuurlijk niet altijd goud dat blinkt en moet je er stevig voor aanpoten. Lijd je pijn. Voel je vreugde en verdriet. Geen gemakkelijke klus, uitdagend dat wel. Succes niet voor iedereen weggelegd, integendeel. Zaak van NOC.
“De jongens en meisjes van kruidenier Jumbo zijn op de fiets en op de schaats niet alleen maar alleraardigst voor elkaar”
Geen sprookje
Wat is er trouwens met die topsport in Nederland aan de hand? Er gaat een boodschap door het land zo lijkt het: Top Tien is een verdoemenis. Maar we juichen toch als Oranje wint. Dat gebeurt niet vanzelf.
Max rijdt echt niet rond in een uiterst vriendelijke samenleving die keer op keer opgetogen bijeen komt op plaatsen over de hele wereld. De jongens en meisjes van kruidenier Jumbo zijn op de fiets en op de schaats niet alleen maar alleraardigst voor elkaar. Bij het voetbal help je je maatje na een ongelukje ook niet altijd behulpzaam weer op de been. Dat je soms verrot gescholden wordt na een stommiteit, dat is geen sprookje. Dat oudere sporters jongeren de les lezen en dat dit soms hardvochtig klinkt is een waarheid als een koe. Soms is het misschien nog goedbedoeld en als levenslesje niet eens onbelangrijk.
Wie volgt?
Die trainers, zijn dat van nature beulen? Moeten zij allemaal op cursus pedagogiek. Wie bepaalt dat zij te dom zijn om te weten hoe om te gaan met topsporters in spe? Meisjes, jongens, jonge vrouwen die soms misschien ook een spatje lastig karakter vertonen, niet altijd opgewekt tegenslag verwerken en geen teleurgestelde ouders hebben. Lastig, lastig. Soms toch werden trainers met langdurige contracten geprezen, werden ze door publiek en pers toegejuicht en metrespect beloond. Wat is er aan de hand? Zijn we wat licht geraakt, met vooral veel tranen die na teleurstellingen gedept moeten worden? Wie volgt na de aftocht van hockeycoach Annan?
Theo Reitsma