In een jaar dat ‘s werelds meest inspirerende dromer – Nelson Mandela - ons ontvallen is en we de dag hebben herdacht dat vijftig jaar geleden een andere bezielende fantast – John F Kennedy – er plots niet meer was, wens ik dat 2014 het Jaar van de Droom wordt.
Laten we leren van al die zotte verhalenvertellers die met ideeën komen waar Jan en alleman van zegt dat dit helemaal niet kan, visioenen die ons doen zeggen dat we vooral redelijk moeten blijven, beide benen op de grond, kom nu toch, want wie denk je wel dat je bent, kleine jongen?
Sport is een perfect medium tot dromen: een kerk, waarbinnen reflectie en vooral hoopvol de toekomst inkijken niet alleen veroorloofd is maar essentieel. Denkend aan mijn eigen magiërs, mensen die met echte of verzonnen sprookjes iedereen om hen heen konden inspireren tot ver voorbij hun eigen realiteit - Bertus Brozius, Harry Vriendt, Bob Boverman, Michel Lukkien, Lothar Hirsch, Joanie Benoit, Steve Ovett en nog een berg anderen – wens ik iedereen zijn eigen Raad van Tovenaars toe. Laten we deze in het komende jaar bijeenbrengen, al dan niet met kampvuur en marshmallows, en legioenen jonge en niet-zo-jonge mensen er omheen posteren. En laten we luisteren naar verhalen van machtige eindsprints, onmogelijke rushes langs de zijlijn, ontploffende stadions, momenten waar iedereen op de tribune van zegt dat ze dit nog nooit hebben gezien.
En als het laatste woord geklonken heeft, laat iedereen dan opstaan en de schoenen aandoen en gaan rennen, met of zonder bal, met de stem van Theo Reitsma in hun hoofd ('Het kan nog..!'), of de overslaande, halfhysterische woorden van Andy Houtkamp en Jack van Gelder echoënd in de ziel.
En men zal rennen en dribbelen als nooit tevoren. Dat wens ik Nederland toe in 2014: een land vol bezielend rennende mensen die geloven in het onmogelijke. 'Waar ga je naar toe?' 'Geen idee, maar als ik er ben, zal je me niet geloven.'
2014: een jaar zonder grijze compromissen, het gelijkspel wordt afgeschaft, Den Haag gaat eindelijk leren dat regeren alleen mogelijk is met inspirerende visies en dito mensen als motor, Pieter van den Hoogenband premier, Clarence Seedorf op Binnenlandse Zaken en Alexander Klöpping op Economie ('Kijk Nederland nou eens, zeg!'), de Spelen naar Amsterdam, een koning die weer gaat hardlopen en - minus 25 kilo - de jeugd het voorbeeld geeft dat dik zijn geen optie meer is, sportwedstrijden tussen scholen.
2014: het jaar dat dorp, bedrijf, school, stad en land gaan leren van verhalen-vertellende sporters die weten dat succes anno nu begint met dromen, met het bedenken van onmogelijke dromen. De rest volgt.
In 2014 komen er in ieder geval een paar uit: Feyenoord kampioen; AFC IJburg F14 - met Sam Koeleman op de flank - kampioen; zes gouden atletiekmedailles in Zurich en Dafne Schippers onder de elf seconden; Nederland onoverwinnelijk in Rio, Spanje in de finale afgedroogd met 4-0.
Hans Koeleman is voormalig Nederlandse langeafstandsloper, gespecialiseerd in de 3000 m steeplechase. Op deze discipline werd hij tienvoudig Nederlands kampioen en verbeterde hij zesmaal het Nederlands record. Hij nam tweemaal deel aan de Olympische Spelen, zowel in 1984 (Los Angeles) als in 1988 (Seoel) bereikte hij de halve finale. In 1981 werd Koeleman door de KNAU uitgeroepen tot 'atleet van het jaar'. Na zijn sportieve carrière werkte Koeleman onder meer als marketeer bij Nike. Momenteel is hij werkzaam bij 'Binding - social business creators'. Koeleman is in de Verenigde Staten geschoold als historicus, hij studeerde aan de Clemson University en de University of Southern California.