door: Jurryt van de Vooren / Sportgeschiedenis.nl
Het Formule 1-circuit trekt momenteel de wereld weer over. Jan Lammers leerde ooit het vak in Zandvoort van Rob Slotemaker. VPRO Geschiedenis sprak Lammers in 2007 over zijn mentor, die in 1979 verongelukte. Voor een filmpje daarover klik hier.
Jan Lammers is één van de beste autocoureurs die ons land ooit heeft voortgebracht. In 1956 werd hij geboren in Zandvoort en groeide dus op in de schaduw op van zijn latere sport. Als negenjarige meldde hij zich bij Rob Slotemaker, die in 1957 zijn beroemde anti-slipschool begon in Zandvoort.
Lammers: “Ik vroeg of ik mocht helpen met auto’s wassen. Hij dacht: Zo’n kleutertje is zo weer weg. Maar nee, ik bleef.” Naast auto’s wassen mocht Jantje ook slippen met de auto om twijfelaars over de streep te trekken dat ook te doen. Als een negenjarige dat durft, moeten volwassenen dat toch ook kunnen, vond Slotemaker.
Op zijn zestiende had Lammers al drie racecursussen gehad. Slotemaker sprak Lammers toen toe: “Je gaat nu zo snel mogelijk rechtuit rijden, in plaats van rondjes te slippen.” Hij was er zeker van dat zijn jonge pupil ooit bij de absolute top zou komen. Kort daarna maakte Lammers zijn debuut – natuurlijk in Zandvoort. Hij was daarmee de jongste autocoureur van Nederland. Twee jaar later haalde hij zijn rijbewijs…
Vanaf het begin had Lammers grote ambities. In 1974 zei hij in een interview in De Tijd: “Ik denk VVD, iedereen die zo’n beetje in het kapitaal zit, stemt wel VVD. Misschien ben ik daarom wel voor de VVD, omdat ik heel erg rijk wil worden.”
In diezelfde tijd verwierf hij bekendheid met een opvallende uitspraak: “De langste tijd ben je dood en heel even mag je leven. Dan moet je dus een hoop lol maken.” Niet vreemd dat een coureur dat denkt, want juist in die sport is de dood altijd aanwezig – in die tijd al helemaal. Dat werd op 29 juli 1973 gruwelijk zichtbaar in Zandvoort, want op die dag verbrandde de jonge Britse coureur Roger Williamson levend in zijn bolide.
Op 16 september 1979 kwam de dood heel dicht bij Lammers, toen Slotemaker verongelukte – net vijftig jaar oud. Lammers: “Het is heel gek dat ik nu ouder ben dan Rob ooit geworden is. Inmiddels heb ik geleerd dat de dood onderdeel van het leven is. Ik voel dat hij heel erg in mij doorleeft, maar zijn fysieke aanwezigheid mis ik nog heel vaak.”