Skip Navigation LinksHome-Achtergronden-Archief-Nieuwsberichten-Item

Branchevereniging luidt noodklok voor sportaccommodaties 26 september 2013

door: Leo Aquina | 26 september 2013

“Als we niet oppassen, dreigen we onze fantastische sportinfrastructuur in Nederland kwijt te raken”, waarschuwde Pleun Lok als voorzitter van de Branchevereniging voor Sport en Cultuurtechniek kortgeleden in een persbericht. Marcel Sturkenboom valt hem als interim-directeur van de BSNC bij. “Lok luidt terecht de noodklok. Traditioneel vallen buitensportaccommodaties onder de verantwoordelijkheid van de gemeenten en vaak is de gemeente ook eigenaar. Gemeenten gaan dit steeds meer outsourcen en dat gaat vaak ten koste van de kwaliteit.” Gemeentelijke budgetten staan onder druk en ook uit onderzoek van het Mulier Instituut blijkt dat bijna de helft van de gemeenten in de komende tijd een verhoging van de huurprijzen van de buitensportaccommodaties verwacht met meer dan de indexering. Bij 44 procent van de gemeenten staat bovendien het tariefstelsel ter discussie. Wat zijn de gevaren van privatisering en hoe wil BSNC de kwaliteit van de sportinfrastructuur beïnvloeden?

Uit het factsheet exploitatie en beheer van buitensportaccommodaties van het Mulier Instituut blijkt ook dat in acht op de tien gemeenten één of meer van de buitensportaccommodaties geprivatiseerd zijn. In totaal is 32 procent van de buitensportaccommodaties volledig geprivatiseerd en 21 procent gedeeltelijk. Gelet op de beleidsvoornemens van de gemeenten verwachten de onderzoekers dat deze percentages in de toekomst zullen oplopen. Hierin schuilt volgens Lok en Sturkenboom het gevaar dat het beheer en het onderhoud van de accommodaties in niet-gespecialiseerde handen terecht komt. Sturkenboom daarover:

“Dat leidt tot kapitaalvernietiging. Verenigingen pakken de handschoen vaak op, maar zij beseffen niet wat er allemaal bij komt kijken. Je moet zeker met de bijzondere klimatologische omstandigheden in ons land deskundigheid in huis hebben als het bijvoorbeeld gaat om grasmaaien of ecologisch verantwoord beheer, maar je moet ook reserveringen maken voor onderhoud en vervanging. Dat vereist een bedrijfsmatige aanpak die voor veel verenigingen geen haalbare kaart is en die verenigingen rennen dan geheid gillend terug naar de gemeente.”

Hockey als schoolvoorbeeld
Er is een onderscheid in verschillende buitensporten. Uit de cijfers van het Mulier Instituut blijkt dat de meeste geprivatiseerde sportcomplexen tennisaccommodaties zijn. Sturkenboom noemt ook hockeyverenigingen. “In die sporten is het al gebruikelijk. In de hockeywereld zie je bijvoorbeeld dat het ondernemerschap om dit soort voorzieningen goed te kunnen exploiteren veel meer aanwezig is. Daar wordt de exploitatie bijvoorbeeld ook gecombineerd met kinderopvang en buitenschoolse opvang. Dat zijn manieren om het beter te laten renderen. Hockey is wat dat betreft een schoolvoorbeeld.”

Als het privatiseren in de hockey- en de tenniswereld goed gaat, waarom is het model dan niet geschikt voor andere sporten? Sturkenboom: “In veel andere sporten is dat ondernemerschap minder vanzelfsprekend en is de bedrijfskundige expertise ook veel minder voorhanden. Wij zijn niet tegen privatiseren, maar we zijn bang dat het ondoordacht gebeurt. We willen dat de partij die het beheer en de exploitatie van de gemeente overneemt, ook daadwerkelijk de deskundigheid in huis heeft. Ik pleit er daarom voor dat profit- en non-profitorganisaties dit samen doen.”  

“Als BSCN roepen we daarom op tot het vormen van een platform dat lokale partijen bijeen kan brengen. We willen dat de overheid, NOC*NSF en de Vereniging Sport en Gemeenten (VSG) samen met de op beheer, onderhoud en vervanging gespecialiseerde leden van BSNC optrekken om - nu het nog kan - de Nederlandse sportinfrastructuur te behouden. Er zijn geen wettelijke kaders voor beleid en beheer van sportaccommodaties en die willen we ook niet, maar de branche en de genoemde organisaties moeten wel gezamenlijke richtlijnen ontwikkelen en kunnen toepassen.”

Vormgeving samenwerking
Hoe moet die samenwerking onder druk van gemeentelijke bezuinigingen worden vormgegeven? “Wij pleiten voor corporaties waarin overheid, bedrijfsleven en sportverenigingen het accommodatiebeleid gezamenlijk oppakken. In welke rechtsvorm die lokale samenwerkingsverbanden precies gegoten moeten worden is nog niet uitgekristalliseerd”, aldus Sturkenboom.

BSNC heeft zelf al samen met de Golf Federatie en de Wageningen Universiteit het initiatief genomen om de kennis en expertise op het gebied van buitensportaccommodaties te centraliseren en te verhogen, door in de tweede helft van 2013 de Leerstoel Turfgrass in te gaan stellen. “Die leerstoel moet ook een nieuwe impuls geven aan de opleidingen die op mbo- en hbo-niveau voor onderhoud en beheermedewerkers en greenkeepers worden georganiseerd”, aldus Sturkenboom. Is er met de gemeentelijke bezuinigingen straks nog wel geld om deze specialistisch opgeleide mensen een baan te kunnen bieden? Sturkenboom: “Ik denk dat we in de toekomst steeds meer naar sportieve ondernemingen gaan waar op alle fronten betaalde krachten aan het werk zijn, in het management, maar ook in het accommodatiebeheer.”

Voor meer informatie: www.bsnc.nl

« terug

Reacties: 2

-
26-09-2013
Goedemorgen heer, mevrouw, I Na het lezen van het artikel : branchevereniging luidt de noodklok voor sportaccommodaties, ben ik zeer geïnteresseerd in de opvolging en aanpak van deze materie. Zelf ben ik meer en meer actief als consultant bij sportverenigingen op divers gebied. Met name om de sportverenigingen " op weg" te helpen en te informeren wat de mogelijkheden zijn op het gebied van terreininrichting, fondsenwerving, exploitatie etc.. Graag zie ik uw reactie tegemoet Met een vriendelijke groet H. Strijbosch 06-55704639
-
28-09-2013
Het probleem geeft weer eens aan dat de sport een subsidiekindje is ipv. een volwassen instantie. Waar iedere werknemer betaald zou moeten worden, terwijl het nu vooral vrijwilligers zijn.. DAT is het enige echte probleem. Een oplossing die reeel is, net als in het bedrijfsleven: contributies van €1000,- standaard, maar dan ook ECHTE coaching, goede infrastructuur en spullen, en verantwoording afleggen, cq geen geheime vergaderingen op beslissende momenten. Het potje waar dat uit moet komen? Belasting verlaging voor de burger (die krijgt nl, terecht, de rekening) of belastingverhoging voor iedereen. Of: nog integraler afrekenen met de subsidies, die eigenlijk altijd op de verkeerde plek zitten. Mijn subsidie zorgtoeslag ook al afgeschaft, bijna €1000, als deeltijd-minimumloner, 10% van mijn netto inkomsten. Daar kan IK die contributie al van betalen! Om dat recht te trekken mag je de subsidie hypotheekrenteaftrek ook wel afschaffen. In ruil zal er vast wel een 100.000 banen in de sport kunnen worden betaald. Infrastructuur meteen gered. Op een manier zoals het hoort: inkomsten uit arbeid, betaald door contributies die de kosten dekken. Wanneer gaat de discussie eens die kant op? Ik zou het zo mooi vinden, een minimumloonbaantje als coach voor mijn vereniging. En zij ook. En dan soms ook ontslag..., 't spelletje moet wel echt gespeeld worden. derk elemans, utrecht

Reactie toevoegen

Naam*
E-mailadres*
Reactie*
Stuur mij een e-mail als er een nieuwe reactie wordt geplaatst