door: Leo Aquina | 30 mei 2013
De Badmintonbond verwijt NOC*NSF gebrek aan transparantie. Nadat de sportkoepel de badmintonbond begin december geen geld had toegewezen bij de nieuwe verdeling van de topsportgelden, ging de bond in beroep. Dit werd half mei afgewezen. Voorzitter Clemens Wortel kan weinig anders dan zich daarbij neerleggen. De badmintonbond loopt vier ton mis en gaat op zoek naar nieuwe manieren om toch invulling te geven aan het topsportbeleid. Wortel wil wel nog graag inzicht in de besluitvorming bij NOC*NSF. “De beroepscommissie heeft in haar oordeel gewag gemaakt van een gebrek aan openheid. Nu blijft er een waas van geheimzinnigheid omheen hangen.” NOC*NSF herkent zich daar niet in. “Ze hebben de beoordeling gekregen. Ze hebben ook mondeling toelichting gekregen en de deur staat te allen tijde open voor nadere uitleg”, aldus woordvoerder Geert Slot.
Begin 2012 stemde de Algemene Ledenvergadering van NOC*NSF in met een nieuwe procedure om de topsportgelden over de verschillende bonden te verdelen. Bij deze procedure werd niet langer gewerkt met vaste verdeelsleutels. De bonden moesten een investeringsplan indienen en dat werd beoordeeld door het topsportmanagement en een expertpanel. Belangrijkste criterium bij die beoordeling waren de kansen op internationaal topsportsucces.
“Dat algemene beleid, die focus op medaillekansen, daar kunnen wij mee leven. Dat is binnen NOC*NSF democratisch tot stand gekomen”, zegt Wortel. “Wij hebben vooral bezwaren bij het gebrek aan helderheid rondom de besluitvorming. Het besluit om het investeringsplan van de badmintonbond af te wijzen, kwam als een donderslag bij heldere hemel. Bij alle gesprekken die wij er gedurende het traject met NOC*NSF over hebben gevoerd, hebben wij nooit het signaal gekregen dat we bezig waren met een mission impossible. Andere bonden hebben wel de gelegenheid hebben gehad om in het voortraject vragen te beantwoorden.”
Wortel vindt dat NOC*NSF de badmintonbond had moeten waarschuwen. “Dan hadden we pas op de plaats kunnen maken toen we op Schiphol sollicitatiegesprekken voerden met buitenlandse bondscoaches. We hebben destijds gelukkig geen deal gesloten, maar stel je nu eens voor wat er gebeurd zou zijn als we dat wel hadden gedaan. Dan waren verplichtingen aangegaan die we achteraf niet konden waarmaken.”
Geen overleg tijdens procedure
Volgens Geert Slot van NOC*NSF is dit simpelweg de procedure. “We hebben met zijn allen afgesproken hoe die procedure loopt. Je dient een investeringsplan in en daarop word je beoordeeld. Het is niet de bedoeling dat bonden op basis van tussenrapportages hun plannen bijstellen. Zo is met niemand gewerkt, ook niet met de badmintonbond. Geen enkele bond heeft tussentijds inzage gehad in conceptadviezen. Ik begrijp best dat bonden het vervelend vinden dat zij voor die tijd niet weten waar ze aan toe zijn, maar daar dat probleem heb je altijd met de toewijzing van subsidiegelden. Dat weet je pas op het moment dat de kogel door de kerk is. Sommige bonden richten hun begroting er ook op in. Die beschouwen het subsidiegeld als het komt als extra inkomsten. Andere bonden begroten het subsidiegeld mee en moeten hun plannen bij een afwijzing bijstellen.”
Inzage in stukken
Wortel beklaagt zich ook over het feit dat NOC*NSF achteraf geen duidelijkheid heeft verschaft en wil graag inzage in conceptadviezen, die na het oordeel van een expertpanel wellicht nog zijn aangepast. Hij vindt bovendien dat zijn bond op inhoudelijke gronden wel degelijk recht had op de subsidiegelden.
“Wij worden nu afgerekend op basis van prestaties in het verleden. Ons topsportbeleid heeft in het verleden ook gefaald, maar juist daarom hebben we het aangepast. We hebben stevige maatregelen getroffen, de selectie uitgedund, een nieuwe technische staf aangesteld. Op basis van de spelers en de talenten die we nu hebben en op basis van de ontwikkeling op de wereldranglijst denken wij dat we een goede kans hebben hoog te eindigen op de Olympische Spelen in Rio. Maar daarop zijn we niet beoordeeld en een toelichting op hoe wij ons investeringsplan anders hadden moeten inrichten hebben we ook niet gehad. Daarom hebben vorige week een brief aan NOC*NSF gestuurd met het verzoek om ons de tussentijdse conceptadviezen te sturen.”
Geen brief
NOC*NSF vindt dat er geen sprake is van geheimzinnigheid. Slot: “De badmintonbond heeft het eindoordeel gekregen en ze weten op welke punten ze dingen anders moeten doen. Het gaat vooral om perspectief op succes. Daarop is ook mondeling toelichting gegeven. Het kan natuurlijk zijn dat de bond het daar inhoudelijk mee oneens is, maar daarin zijn ze in het ongelijk gesteld door de beroepscommissie.” De brief waarover Wortel rept, is dan ook zorgvuldig beantwoord. Slot merkt ook op dat de badmintonbond bij de bespreking van het verantwoordingsdocument tijdens de ALV van het NOC*NSF geen suggestie heeft gedaan tot veranderingen van de procedure, bijvoorbeeld het vrijgeven van tussentijdse conceptadviezen tijdens de toekenningsprocedure.
Nieuwe wegen
Wortel heeft direct na de afwijzing gesprekken gehad met Roelant Oltmans en Jeroen Bijl van NOC*NSF. Slot zegt dat de deur openstaat voor nadere toelichting op de afwijzing. Tot een wijziging van het besluit zal dit echter niet meer leiden. De badmintonbond zet haar topsportplannen ondanks het mislopen van de vier ton aan subsidie echter wel door.
“We moeten het nu op een creatieve manier proberen in te vullen”, aldus Wortel. “We hebben van de bondsvergadering groen licht gekregen om 100.000 euro uit de bondskas extra uit te geven aan topsport. Samen met het al eerder vastgestelde budget van 250.000 euro en een eigen bijdrage van de spelers komen we uit op een totaalbudget van ongeveer 420.000 euro per jaar. Door het mislopen van die vier ton aan subsidie kunnen we geen vaste buitenlandse bondscoach aanstellen. We praten nu met een Deense coach voor de rol van supervisor. Hij wordt geen fulltime coach, maar is een paar dagen per maand beschikbaar om te sparren met onze coaches Rune Massing, Chris Bruil en Robbie Kneefel.”
Een andere manier om te besparen is bijvoorbeeld trainen in het buitenland. “Een maand trainen in Indonesië is relatief goedkoop. De reiskosten zijn hoog, maar de verblijfskosten en de kosten voor trainingsfaciliteiten zijn aanmerkelijk lager”, aldus Wortel. Ook juicht de bond ondernemerschap bij de sporters toe. Jorrit de Ruiter is een crowdfunding-project begonnen om geld bij elkaar te krijgen voor WK-deelname. De afwijzing van de topsportgelden brengt volgens Wortel één voordeel mee: “Door de omstandigheden zijn we gedwongen een stuk creatiever te worden.”