Eind juli 2020 was Oranje-international Quincy Promes aanwezig op een groot familiefeest in een loods van zijn bedrijf in Abcoude (nota bene, midden in de corona-pandemie!). Tijdens het feest kreeg hij naar verluidt ruzie met zijn neef, die hij volgens meerdere getuigen met een mes ernstig aan diens knie verwondde. Het Openbaar Ministerie was van plan de voetballer strafrechtelijk te vervolgen. Sindsdien is er een oorverdovende stilte rond deze onfrisse zaak gevallen.
Ajax-coach Erik ten Hag en ex-bondscoach Frank De Boer stelden de speler gewoon op alsof er niets aan de hand was. In hoeverre de huidige bondscoach Louis van Gaal deze affaire heeft meegewogen – Promes zit niet bij de selectie van Oranje – is onbekend. Voer voor coaches maar ook voor juristen, ethici en publiek.
"Zelfs als de voetballer niet veroordeeld wordt – bijvoorbeeld bij gebrek aan bewijs – kan hij het ernstige misdrijf nog steeds hebben gepleegd"
Zowel Ten Hag als De Boer voerden twee dezelfde redenen aan. De eerste was: iemand is onschuldig totdat het tegendeel is bewezen. Dit populaire argument werd door bijna iedereen voor zoete koek geslikt maar het is totaal irrelevant in de alledaagse werkelijkheid.
De zogenoemde onschuldpresumptie is een grondbeginsel in het strafrecht, het zegt echter niets over de werkelijke onschuld van Promes. Zelfs als de voetballer niet veroordeeld wordt – bijvoorbeeld bij gebrek aan bewijs – kan hij het ernstige misdrijf nog steeds hebben gepleegd.
In de alledaagse werkelijkheid mag iedereen een inschatting maken over de schuldvraag. Het blijft slechts een vermoeden omdat geen van de betrokken partijen openheid van zaken geeft. Naar mijn idee (en dat van vele anderen) zijn er zeer sterke aanwijzingen dat Quincy Promes de messensteker is.
Het is wél zo dat men zich uiteindelijk bij de officiële rechtsgang zal moeten neerleggen. Ikzelf zou de speler nooit opstellen totdat er (juridische) duidelijkheid is. Dit is meteen een helder maatschappelijk signaal tegen de steeds frequenter voorkomende geweldsmisdrijven.
Het tweede argument van de twee coaches was, dat Promes in een persoonlijk gesprek met hen elke betrokkenheid bij het steekincident ontkent. Hij speelt de vermoorde onschuld. Dit argument heeft geen enkele informatieve waarde. Promes zal te allen tijde ontkennen, of hij het heeft gedaan of niet. Een saillant detail is dat op een internetfilmpje de verdachte voetballer iedereen aanraadt om bij elke beschuldiging – van welk feit dan ook – principieel te ontkennen!
"Het is heel vreemd dat in deze principiële zaak de coaches de woordvoerders zijn en niet de directies van de overkoepelend organisaties, Ajax en de KNVB"
De persoonlijke vraag aan de vermeende messentrekker is niet alleen non-informatief maar ook onethisch. Als Promes het strafbare feit heeft gepleegd – en velen vermoeden dat dus – wordt hij gedwongen om te liegen. Het laat zich raden wat er met de zogenaamde vertrouwensrelatie (beide trainers beweren die te hebben met de speler) zal gebeuren.
Kortom, de aangevoerde argumenten van de betreffende coaches deugen niet.
Het is heel vreemd dat in deze principiële zaak de coaches de woordvoerders zijn en niet de directies van de overkoepelend organisaties (Ajax en de KNVB). Vooral de KNVB, die het te pas en te onpas over respect heeft, had hier een statement kunnen maken. De voetbalbond heeft een kans voor open doel gemist.
Ton Boot
In 2000 werd Ton Boot door de Volkskrant uitgeroepen tot de beste Nederlandse sportcoach van de twintigste eeuw. In 2004 werd hij door NOC*NSF gehuldigd als sportcoach van het jaar. Zeven keer was Ton Boot basketbalcoach van het jaar en in 1982 werd hij uitgeroepen tot de beste coach van de Jones Cup, het WK voor clubteams.
Eind 2020 verscheen ter gelegenheid van zijn 80e verjaardag zijn boek 'Voorkom de crisis - de methode Ton Boot'. Daarin gaf hij lezers een bijzonder inkijkje in zijn manier van werken gekoppeld aan het thema ‘het voorkomen van de negatieve spiraal’.
Jarenlang schreef Ton Boot wekelijks een column voor De Telegraaf, waarin hij met zijn kritische blik de sportwereld in het algemeen en sportcoaches in het bijzonder op zijn karakteristieke manier een spiegel voorhield. Dat werk zet hij nu voor Sport Knowhow XL voort, onder de noemer 'Coach's corner'.