Uit de tekst die minister Wim Kok in 1992 sprak bij het mij opspelden van het kruis voor officier in de orde van Oranje-Nassau, haal ik aan: 'Sport, en vooral het actief beoefenen daarvan, is de grote passie van de heer Mazure'. Dat deed me goed om te horen. Mijn eerste passie in mijn jeugd was korfbal. De oorsprong van die passie lag bij mijn grootvader Jacobus Visscher (rond 1900 beroepswielrenner op de baan!). Hij liet zijn vier dochters naar de korfbalvereniging HSV gaan. Op een toernooi viel de oudste - Cor - een keer in bij het eerste twaalftal van het Rotterdamse Velox. Daarin speelde Jan Mazure. Deze werkte destijds in Den Haag bij de dienst Zuiderzeewerken en kwam een week na dat toernooi bij zijn tussen-de-middag-wandeling dat leuke invalstertje van HSV tegen. Uit hun huwelijk, dat bijna 65 jaar duurde, ben ik voortgekomen.
Mijn vader werd later hoogleraar aan de TU Delft, was politiek actief voor de PvdA (van 1958 tot 1969 lid van de Eerste Kamer, vanaf 1966 als voorzitter) én een echte korfbalfanaat (in 1927 en 1928 zelfs international). In 1952 gaf hij de aanzet tot het zaalkorfbal. Dat ging zo. Hij zat in een sportraad van de gemeente Den Haag die een binnensportgala wilde organiseren. Heeft korfbal ook een zaalversie, zo werd er gevraagd. Mijn vader blufte dat dat zo was. Dus Ons Eibernest en HKV speelden op het evenement in Houtrust de eerste wedstrijd microkorfbal, zoals vader het gedoopt had.
Paplepel
Korfbal is mij dus met de paplepel ingegoten en de club HSV is tientallen jaren mijn lust en mijn leven geweest. Ik heb er alle bestuursfuncties bekleed. Momenteel ben ik bezig met het organiseren van een HSV-reünie op 22 september 2018! Ook was ik een paar jaren voorzitter van de spelregelcommissie van de korfbalbond. Mijn actieve korfballoopbaan eindigde in 1998 als lid van Celeritas in Alkmaar.
"In 1950 reed ik met mijn broer op gewone fietsen zonder versnellingen een ronde van Frankrijk"
Fietsen heb ik ook veel gedaan en doe ik nog steeds. De basis ervoor legde ik in 1944 toen ik naar de HBS ging in Purmerend vanuit Edam. In 1950 reed ik met mijn broer op gewone fietsen zonder versnellingen een ronde van Frankrijk. Pas in 1987 heb ik de buitenlandse fietsreizen van Le Champion ontdekt. De eerste was de klassiekerweek met mijn zoon Roel: de mooiste week van mijn leven!
"Onderdeel van onze huwelijksreis was de klim naar de Stelvio-pas!"
In 1992 heb ik bij de Ronde van de Europese Gemeenschap mijn vrouw Nettie ontmoet. Daarna hebben we elk jaar een buitenlandse fietstocht gemaakt, onder meer bijna alle toerversies van de klassiekers. Onderdeel van onze huwelijksreis was de klim naar de Stelvio-pas! Met Nettie heb ik ook de Le Champion-tocht rond het IJsselmeer gefietst; 315 km in één dag.
Eerbetoon aan Tom Dumoulin
Vorig jaar zijn we nog naar Berlijn gefietst. Dit voorjaar zijn we gaan kijken op de Alto de Puig Llorenca naar de plaat van Tom Dumoulin die daar is geplaatst als eerbetoon aan zijn etappeoverwinning in de Ronde van Spanje. Die plek bezoeken is echt een aanrader. Wij gingen natuurlijk op de fiets, maar ik heb veel moeten lopen. Het is ook met auto bereikbaar.
In 1977 las ik toevallig iets over een vierkamp, uitgedacht en georganiseerd door Hans Dieben en Rudolf Degenaar: een weekend-evenement dat bestond uit 85 km fietsen, 40 km schaatsen, 3 km zwemmen en 25 km lopen. Ik behoorde tot de tachtig deelnemers van het eerste jaar en heb het daarna nog vele jaren gedaan. Dit moest wel leiden tot de triathlon van Almere, hoewel ik eerder wel had gezegd dat ik nooit zo gek zou worden. In 1986, begeleid door Roel (wat me een officiële waarschuwing opleverde omdat ik achter hem had gereden) die er van opkeek dat ik het fietsen onderbrak - ja mag het bij 180 km - voor een kwartiertje liggen, heb ik het volbracht in 14 uur en 37 minuten. Daar blijf ik trots op!
Mooiste schaatsherinnering
Daarmee vergeleken zijn de vier Elfstedentochten die ik reed minder reden voor trots. Maar die waren wel veel leuker. Mooiste schaatsherinnering is de alternatieve elfstedentocht met Nettie op de Weissensee. Zij heeft mij ook op de skis gekregen. Na vele skivakanties kochten we een appartement in het dorp Alpe d'Huez. We gaan er nu zo'n vijf keer per jaar heen om te skiën en natuurlijk om te fietsen. De beroemde lange klim met 21 haarspeldbochten heb ik in de loop der jaren zo'n acht keer gedaan.
"Met het vele sporten dat ik deed, dacht ik ook wel de vierdaagse van Nijmegen aan te kunnen. Dat viel goed tegen"
Tijdens mijn studie in Rotterdam ben ik gaan basketballen. Ik maakte een paar jaar deel uit van de kampioensploeg The Arrows onder leiding van Wim Hakman. Ondertussen in Den Haag met een aantal korfballers de basketbalvereniging Argus opgericht. Ik kreeg toestemming van de bond voor twee clubs uit te komen! Met het vele sporten dat ik deed, dacht ik ook wel de vierdaagse van Nijmegen aan te kunnen. Dat viel goed tegen. Na de eerste dag flink doorstappen, kon ik echt geen stap meer doen. Later heb ik er wel ervoor getraind en hem twee keer uitgelopen.
Verder heb ik wel meer dan honderd tennistoernooien gespeeld. Met Nettie zelfs eens zeventien in één seizoen. En tennisvakanties; Portugal, Kreta, Malta en Tunesië. Onlangs heb ik de sporten die ik nu het meeste doe gecombineerd. We fietsten samen in twee dagen van Bergen naar Etten-Leur. Daar deed ik mee aan de nationale veteranentenniskampioen- schappen. Voor de overnachtingen maakten we gebruik van de lijst van ruim vijfduizend gastadressen van 'Vrienden op de fiets'. Ik speelde in de categorie HE 85+. Er waren maar twee deelnemers, ik verloor kansloos. De volgende ochtend zijn we van Etten-Leur naar huis gefietst. Vertrek om 8.05 uur, aankomst om 22.33 uur, met 179 km op de teller!
Sport Knowhow XL bestaat tien jaar. In het kader van dat jubileum plaatsen we tien uiteenlopende sportportretten van mensen uit tien verschillende leeftijdsklassen. Samen geven ze een mooi doorkijkje van sportief Nederland waarbij plezier en liefde voor de sport steeds doorklinken maar tegelijkertijd prestaties zeker niet onbelangrijk zijn en soms zelfs een hele voorname drijfveer vormen om een leven lang te sporten. Lees óók de verhalen van: