De vraag van… Carel van Bemmelen, directeur van Neerlands Glorie (voorheen o.a. CEO bij United Biscuits, Sara Lee, Proctor & Gamble en Findus
Aan… Henk Spoon, partner bij Brandwatch
De vraag
Beste Henk,
Als ze jou nu eens zouden vragen de marketingcampagne te leiden voor het initiatief om Nederland rijp te maken voor de Olympische spelen in 2028, hoe zou jij dat dan aanpakken en waar verschilt dat van de huidige benadering? Ik ben erg benieuwd naar jouw ideeën!
Het antwoord
Nederland rijp maken voor de Olympische Spelen! Niet gemakkelijk! Om te beginnen is er geen één Nederland, niet één homogene doelgroep. Er is ‘het publiek’, de politiek, de financiële/zakelijke wereld, de sporters, het IOC, etc. Verschillende groepen, met verschillende ideeën, agenda’s, prioriteiten. Een goede marketingcampagne kan alleen werken als aan de campagne een goed product ten grondslag ligt. Gebakken lucht goed verkopen verandert niets aan de gebakken lucht. Dus is er een ‘big idea’, een ‘big product’ nodig. De normale aanpak gaat niet werken, dat kunnen andere landen/steden beter, en hebben bovendien meer macht. Zo’n big idea moet gebaseerd zijn op de kerncompetenties van Nederland. Bij Nederlandse competenties denk ik aan technologie - vooral water en energie - en transport. Baggeraars, ingenieursbureaus, bouwers.
De enige kans die Nederland mijns inziens heeft om de Olympische Spelen van 2028 binnen te halen is, om die IN ZIJN TOTALITEIT TE ORGANISEREN OP HET WATER.
Hetzij om alle accommodaties aan te leggen op de Noordzee, hetzij op het IJsselmeer. De stadions, de verblijfplaatsen van de atleten, de pers faciliteiten, alles. Uitzonderingen misschien voor sporten als golf en de wielerwegwedstrijd. Onderdak voor toeschouwers gedeeltelijk op het land, gedeeltelijk op zee.
Het gebruikt de kennis van Nederland op het gebied van watermanagement en transport en zal die een enorme boost geven. Het zal Nederland industriële kansen geven voor het rest van de eeuw op het gebied van watertechnologie. Wat NASA/man op de maan was voor de Verenigde Staten, worden de OS 2028 voor Nederland. Zo’n uitgewerkt idee ( inclusief wat te doen met de accommodaties na de spelen (drijvend? over de hele wereld te gebruiken?) kan zo goed zijn, dat de marketing gemakkelijk wordt. Nederland en de Nederlanders zijn zo verbonden met het water, dat ook de publieke sympathie groot zal kunnen zijn.
Volgende keer de vraag van Henk Spoon aan Frank Eijken, een van de belangrijkste vormgevers van het commerciële televisielandschap:
Beste Frank,
Jij bent al jarenlang werkzaam in de commerciële omroepwereld (o.a. RTL en SBS) en je bent een van de belangrijkste vormgevers geweest van het Nederlandse commerciële televisielandschap. Daarnaast ben je zeer bekend in de Nederlandse voetbalwereld, door je verbondenheid aan een van de aan een van de grootste clubs in Nederland. Mijn vraag aan jou is de volgende. Commercie heeft meer en meer het landschap bepaald van de topclubs in Europa. De verenigingen in de grootste landen (in economische omvang, mede gedreven door simpelweg het aantal inwoners) krijgen onafwendbaar een groter deel van de televisie- en andere commerciële inkomsten, en zullen dus altijd de beste spelers kunnen kopen. Zelfs talentvolle jongeren vertrekken al op jonge leeftijd naar die clubs, om vervolgens jarenlang (en misschien wel voor altijd) in de anonimiteit te blijven – wie kent Quincy nog? Daarmee valt Europa ‘uit elkaar’, terwijl juist het omgekeerde wenselijk is. Is de voetbalsport in Europa niet beter gediend bij een Amerikaans systeem, en daarmee bedoel ik:
• gelicenseerde en gelimiteerd aantal franchises;
• een cap op het totale salarisbedrag voor alle spelers per club, waarbij de clubs zelf de verdeling mogen betalen;
• een draft systeem, waarbij de slechts presterende clubs als eerste mogen kiezen, en waarna ruil plaats kan vinden;
• verdeling van de commerciële inkomsten onder alle teams, zodat alle teams gezond kunnen blijven;
• financieel ongezonde franchises kunnen aan een andere stad doorverkocht worden;
• vastgelegd aantal franchises per land/regio.
Dat de sport er bij zo’n systeem niet onder hoeft te leiden, laten Basketball, Icehockey en American Football duidelijk zien. Wat zou er aan het Amerikaanse systeem aangepast moeten worden, om het in Europa überhaupt een kans van slagen te laten hebben (afgezien van een nieuwe FIFA-president), met als doel om de topsport gelijkelijk over de landen in Europa te kunnen (blijven) verdelen?