• De vraag van… Toon Gerbrands, algemeen directeur van PSV
• Aan... Arie Slob, minister van onderwijs

De vraag
Iedereen vindt dat jongeren meer moeten bewegen. Waarom is het zo moeilijk om in het rooster van het basisonderwijs twee uren meer bewegen toe te voegen en twee uur op het toch al achterhaalde curriculum in het basisonderwijs te vervangen? Kunt u aangeven wie dit tegenhoudt en waarom u dit zelf niet morgen kunt doorvoeren? Ik hoop op een duidelijk en geen politiek antwoord.

Het antwoord
Als je een minister een vraag stelt, is een beetje politiek onvermijdelijk. Maar laat ik proberen naast politiek óók duidelijk te zijn: over het nut van sport en bewegen zijn Toon Gerbrands en ik het roerend eens. Een actief leven met gezond eten en veel beweging is goed voor iedereen. Zelf ben ik al vanaf mijn tienerjaren een fervent hardloper. Sporten houdt het lichaam sterk en de geest fris. Je maakt er plezier mee en doet nieuwe vriendschappen op. 

Gelukkig doen we het in Nederland best goed: nergens in Europa zijn meer mensen lid van een sportvereniging. Schoolgaande kinderen zijn gelukkig nog steeds de meest sportieve groep Nederlanders. Tegelijkertijd is het de afgelopen jaren minder vanzelfsprekend dat kinderen voldoende bewegen. En ook neemt het aantal kinderen met een motorische achterstand iets toe. 

Zeventien miljoen onderwijsexperts
Dus waarom ruilen we niet gewoon twee andere uren uit het curriculum in voor bewegingsonderwijs? Misschien kan ik Gerbrands een klein beetje tevreden stellen: op dit moment wordt het hele curriculum voor basis- en voortgezet onderwijs tegen het licht gehouden. Negen teams van leraren en schoolleiders maken een voorstel voor wat kinderen en jongeren moeten kennen en kunnen. Sport en bewegen is één van die negen thema’s. 

Scholen bepalen zelf hoeveel tijd er nodig is voor elke leerling om te leren lezen, schrijven en rekenen. Dat schrijven we niet voor vanuit Den Haag. En zoals Nederland zeventien miljoen bondscoaches heeft, zo hebben we ook zeventien miljoen onderwijsexperts: waar de één sport en bewegen prioriteit geeft, breekt de ander een lans voor digitale vaardigheden, vroeg beginnen met Engels, meer burgerschapsonderwijs, gezond eten of wetenschap en techniek. De uitdaging is om elk onderwerp de plek te geven die het verdient, binnen de 25 uren van een basisschoolweek. 

Knelpunten wegnemen
Scholen streven ernaar dat elke klas minstens twee lesuren gym in de week krijgt. Meestal halen ze dat. Er zijn scholen die dat lastig vinden, omdat bijvoorbeeld de gymzaal ver weg is of omdat er een tekort aan bevoegde docenten is. Samen met scholen breng ik die knelpunten in kaart, zodat we ze kunnen wegnemen. 

Net als Gerbrands vind ik dus ook dat scholen een grote rol hebben. De overheid helpt waar dat kan: met 4500 buurtsportcoaches of programma’s als Jongeren op Gezond Gewicht. En er zijn veel gemeenten die financiële ondersteuning bieden voor het lidmaatschap van een sportvereniging of voor nog een extra uurtje bewegingsonderwijs op school. 

Tegelijk zal Gerbrands het met mij eens zijn dat het niet alleen aan scholen is. Het begint allemaal thuis: met ouders die kinderen stimuleren om te sporten en te bewegen. En die vooral zelf het goede voorbeeld geven. In mijn huidige baan heb ik daar helaas minder tijd voor dan ik zou willen. Mijn kinderen zijn inmiddels uit huis en zitten dus minder op mijn stimulans te wachten. Maar wanneer ik kan, blijf ik mijn hardloopschoenen aantrekken. Al was het maar om een sportieve opa voor mijn kleinzoon en -dochter te zijn. En natuurlijk om als minister het goede voorbeeld te geven.