Skip Navigation LinksHome-Nieuws-Open Podium-Item

Sport-apps en privacy…: ’schiet mij maar lek’!? 2 februari 2016

door: Marcel van der Kuil

We leven in het tijdperk van de smartphone en het lijkt wel of we nu alles kunnen doen wat we maar willen. Er lijkt zelfs geen moment te kunnen voorbijgaan, waarin iemand hardop verzucht, tijdens de lunch of verjaardag: ’is hier geen (betere) app voor?’ Niets is voor eeuwig en zeker niet in de wereld van technologie. Dit tijdperk zal dus snel worden opgevolgd door het tijdperk van andere ‘smart wearables’, zoals ‘slimme’ sokken en beha’s.

Sommige futurologen hebben het zelfs over de snelle opkomst van de ‘implantables’, die ergens op een handige plek in het lichaam worden ingeprikt. Dit klinkt allemaal wat fantastisch en ongrijpbaar. De bedoeling van deze ontwikkelingen is duidelijk: de opbouw en het gebruik van datasets, met bijvoorbeeld gegevens over sportbeoefening en gezondheid.

"Zeer persoonlijke data kunnen ook voor mindere zuivere doelen worden gebruikt"

Deze trend - ook wel ‘quantified self’ genoemd - is nieuw en interessant, zowel voor de sporter als voor de partijen die deze sporter willen volgen en of benaderen, voor goede wetenschappelijke doelen of voor het maken van betere commerciële producten. Maar dit is ook risicovol, omdat deze zeer persoonlijke data ook voor mindere zuivere doelen kunnen worden gebruikt. Dit komt helaas ook al (te) vaak voor, denkend aan recente lekken bij mediabedrijf Sony en risico-gedragsanalyse bedrijf Experian, waarbij gevoelige persoonlijke- en financiële gegevens van een groot aantal mensen op de digitale straat kwam te liggen.

De slimme revolutie
Het tempo waarin de smartphone terrein verovert ligt veel hoger dan dat van de personal computer destijds. Zo verwachten sommige onderzoekers dat binnen drie jaar ongeveer de helft van de wereld over een smartphone zal beschikken en dat de helft daarvan voor sport en/of gezondheid zal worden gebruikt!

De eerste sportapps werden gemaakt voor de hardloper. Hardlopers lijken interessante proefkonijnen te zijn. Dat is al vaker gebleken, denk bijvoorbeeld aan de Sony Walkman, met cassetteband of CD. De apps voor de fietser volgden snel daarna en nu kun je zien dat er voor zo’n beetje alle populaire sporten aan apps wordt gewerkt. Bij de apps voor de hardloper is het heel hard gegaan: uit een recent onderzoek van de Hogeschool van Amsterdam bleek dat ongeveer de helft van de ‘Dam tot Dam’-lopers zich de laatste keer had voorbereid met een hardloop-app!

"Voor gezondheidsgegevens gelden extra risico’s, zowel de hardloper als de app-bouwer moeten extra maatregelen nemen"

Loopdata zijn data over jouw gezondheid (en van jou)
De ‘running technology’ van nu legt data vast over jou en jouw loopgedrag. Deze data worden door de leverancier van deze data opgeslagen - tijdelijk of permanent - en vaak op een of andere manier gebruikt en gedeeld met andere organisaties, binnen maar vooral ook buiten Nederland. Deze data zijn volgens de Autoriteit Persoonsgegevens (het voormalige ‘College voor Bescherming Persoonsgegevens’) zogenaamde ‘gezondheidsgegevens’ en daarmee ‘bijzondere persoonsgegevens’ waarvoor extra risico’s gelden en waarvoor zowel de hardloper als de app-bouwer extra maatregelen moet nemen.

Voorbeelden van deze bijzondere persoonsgegevens zijn gewicht en lengte én afgeleide gegevens zoals calorieverbruik, maar ook de mate van activiteit en fitheid (of de afname daarvan) en de relatieve fitheid in demografische zin. Dit soort gegevens mogen niet zomaar worden vastgelegd, dus hiervoor is expliciete toestemming nodig van de hardloper. De leverancier van de app draagt dus aan de kant de verantwoordelijkheid om goed voor jouw data te zorgen en aan de andere kant gegevens alleen te vragen en vast te leggen die noodzakelijk zijn voor een goede werking van de app. Het doel is ‘transparantie’.

Privacy: nieuwe regels om datalekken te voorkomen!
Nu hoor je sommige mensen zeggen dat ze niets te verbergen hebben en er is natuurlijk niet mis als je als ‘data nudist’ door het leven wil gaan. Gelukkig mag iedereen zelf deze afweging maken. Daarbij wordt onze privacy hoe dan ook wettelijk beschermd en ook hebben we het recht om te weten wat er met onze persoonsgegevens wordt gedaan. Dit is al heel wat, maar er is meer nodig, om de sterke groei van het gebruik van apps goed te kunnen begeleiden en de risico’s met betrekking tot ‘identiteitsdiefstal’, ‘social engineering’, imagoschade en discriminatie te voorkomen.

"De meldplicht ‘datalekken’ geldt voor alle organisaties die persoonsgegevens verwerken, opslaan, bewerken, doorsturen of gebruiken"

Een belangrijke doorbraak is het feit dat de meldplicht ‘datalekken’ sinds 1 januari jl. van kracht is geworden. Deze plicht geldt voor alle organisaties die persoonsgegevens verwerken, opslaan, bewerken, doorsturen of gebruiken. Deze brede meldplicht houdt in dat de persoonsgegevens goed moet worden beschermd, dat deze bescherming actief in de gaten moet worden gehouden en dat bij een eventueel lek zowel de Autoriteit Persoonsgegevens als de betreffende persoon direct op de hoogte moeten worden gesteld. Als dit niet wordt gedaan, dan riskeert de organisatie een maximale boete van 820.000 euro, per overtreding.

Dit zijn serieuze bedragen, hopelijk helpt dit om snel het bewustzijn en de pro-activiteit van organisaties verder te vergroten. Deze plicht geldt trouwens voor alle organisaties die hun product of dienst aan Nederlands ingezetenen verstrekken, of ze nu in Almere of in Silicon Valley gevestigd zijn. Dit is goed nieuws voor de hardloper, je kunt dus alle apps aanschaffen die je wilt, waar ze ook maar vandaan komen, als je weet dat de leverancier van deze apps de spelregels volgen die hier gelden. Met deze nieuwe privacyregels kunnen mensen en hun gegevens ook on-line worden beschermd.

Conclusie
De smartwatch en andere smart wearables zullen snel de smartphone vervangen voor veel van de bestaande functies die de smartphone nu voor de sporter vervult. Het is niet duidelijk of we deze tsunami aan technologie tegen kunnen of willen houden, ook al gaat dit vast flink wat hoofdbrekens geven, zowel voor de app bouwers, de wetgever als de hardlopend sport-app gebruiker. Wel is duidelijk dat we het nodige kunnen en moeten doen om onze sportgegevens te beschermen: de genoemde sportapps weten namelijk mogelijk meer over jou en jouw gezondheid dan jijzelf of jouw huisarts! Conclusie voor de hardloper: ‘Veilig sporten met apps?: weet wat je deelt’! En voor de makers van sportapps: ‘Transparantie over privacy geeft tevreden en loyale gebruikers en is dus goed voor imago en klanttevredenheid’.

Voor meer informatie: www.mijnprivacy.nl

Marcel van der Kuil is actief als hardloper en mountainbiker. Daarnaast is hij actief als Sports & Health Tech ondernemer. Data speelt daarbij een grote rol. Van der Kuil richt zich in zijn columns op ontwikkelingen en trends in de wereld van sport en gezondheid, wat betreft wetenschap, technologie, business en sportbeleving. Zie ook zijn profiel op Linkedin.

« terug

Reacties: 4

Jan Taco te Gussinklo
02-02-2016

Duidelijk verhaal. Hardlopers zijn 'trendsetters' t.a.v. data verzamelen. We zullen daarvan kunnen leren wat de positieve en negatieve aspecten zijn. In combinatie met andere datasets (= koppeling) kunnen geheel nieuwe inzichten ontstaan. De gezondheidszorg kan er veel van leren. Maar er is een keerzijde. Het is goed mogelijk dat (sport)gegevens herleidbaar zijn tot individuen. Ik geloof niet meer in metadata als een soort veilige veilige haven.

Marjolijn
04-02-2016

Waar ik me steeds over verbaas is dat mensen al deze draadloze toepassingen gebruiken voor gezondheidsdoeleinden. Hardlopen doen toch ook veel mensen voor hun gezondheid. Wordt er nooit nagedacht over de invloed van al de straling die je naar je lichaam trekt door draadloze communicatie met je telefoon en/of horloge?

Deze nieuwe technieken worden omarmd door de menigte, zonder goed te kijken naar alle gevolgen. Voorlopig ben ik nog behoorlijk terughoudend t.a.v. deze toepassingen. We weten pas over een aantal jaren wat de werkelijke gevolgen zijn.

derk
04-02-2016

Tja, zo vind ik het vervelend dat ik voor de verwerkte running-grafiekjes afhankelijk ben van de organisatie die achter zo'n app zit. De grafiekjes die ik per kerende post terugkrijg als mijn polargegevens naar hun site ge-synchroniseerd zijn, als verwerkte data, zijn heel aardig, dat zeker. Maar waarom krijg ik het rekenprogramma niet dat zij gebruiken? Dat heb ik veel liever. Ik begrijp dat zij door ook over die data te beschikken ook slimmer kunnen werken, kennis opdoen en nieuwe gadgets kunnen ontwikkelen. Okee, dat mag, voor mijn gegevens, in ruil voor de grafiekjes. Maar zou ik ook ZELF mijn rauwe data mogen behouden? Cq mee terugkrijgen? Want DAT zit er dus niet meer in. En ik vind DAT bijzonder ergerlijk. Dat ik NIET en zij WEL over mijn rauwe data mogen beschikken. Ik snap hun ontwikkelbelang. Ik heb geen woorden voor hun, zulk toeeigengedrag. Ja, iets anders is het niet momenteel, IK ben die gegevens KWIJT. Ik heb, als serieus loper, liever mijn data in een eigen bestand op m'n pc staan, beschikbaar voor later analysewerk. Komt niks van in, die gegevens krijg je nooit, net als hun rekentooltje. Dat voelt ongelijk aan. Dat voelt als een te groot verschil tussen mijn eigen simpele wensen en hun keiharde commerciele (of erger) belang. Zonder keuze optie daarvoor als je zo'n klokkie wilt gebruiken. DAARIN zou de regering moeten voorzien. Dat MIJN data bij MIJ blijven. Dat IK ze mag processen, met hun rekentooltjes, al of niet betaald. Ze vervolgens afstaan is een tweede, daar kan iets tegenover staan. Dan kan de onderhandeling wat starten, een keuze daarin ontstaan. Maar die keuze is mij nooit geboden. Foei.

Frits Avis
30-01-2017

Lees o.a.:

Je hebt wél iets te verbergen. Over het levensbelang van privacy. Maurits Martijn + Dimitri Tokmetzis. 2016.

Het digitale proletariaat. Hans Schnitzler. 2014.

 

Reactie toevoegen

Naam*
E-mailadres*
Reactie*
Stuur mij een e-mail als er een nieuwe reactie wordt geplaatst