door: Leo Aquina | 17 november 2015

Spikeboarding is honderd procent dezelfde beweging als langlaufen”, zegt Enrique Cubillo. De 51-jarige New Yorker is een sportinnovator. Zes jaar geleden combineerde hij een skateboard met een skistok. Op die manier wordt ook het bovenlichaam gebruikt bij de voortstuwing van het skateboard. Het enige verschil met de skibeweging is het enkele bord en de enkele stok tegenover twee ski’s en twee stokken in het langlaufen. Cubillo gelooft dat de zogenaamde transportsporten noodzakelijk zijn om mensen in de toekomstige maatschappij fit te houden. De meest efficiënte transportsport om het volledige lichaam te trainen is volgens hem spikeboarding: “Het kan een geweldig hulpmiddel zijn in allerlei sporten, bijvoorbeeld voetbal en ijshockey.”

Als hij uitlegt wat spikeboarding is, maakt Cubillo een vergelijking met fietsen. De in Spanje geboren New Yorker groeide op in St. Louis en deed als kind niets liever dan stunten op zijn skateboard. “Skateboarden is een extreme sport helemaal gericht op stunts en trucs, zoals de BMX bij het fietsen. Maar in het fietsen heb je ook nog mountainbikes, baanfietsen en racefietsen. Stel je de fietswereld voor met alleen maar BMX-fietsen, zo staat het skateboarden er op dit moment voor. Er zijn geen mogelijkheden om het als duursport te doen.”

Geen peddel maar een skistok
Toen Cubillo naar New York verhuisde, stortte hij zich op de racefiets. “Ik was een goede fietser. Ik won koersen en ik brak records, maar na elf jaar wielrennen was ik er een beetje klaar mee. De New Yorkse winters zijn superstreng en het is een heel lastig om je onder die omstandigheden voor te bereiden op een nieuw wegseizoen. Ik ben toen begonnen aan de triatlon, maar ik kwam erachter dat hardlopen niets voor mij was. Ik rolde van blessure in blessure, waardoor ik gedwongen werd ook daarmee te stoppen. Toen heb ik besloten het skateboard weer op te pakken.”

Als wielrenner had Cubillo - ondanks de 15.000 kilometer die hij per jaar reed - helemaal geen kracht ontwikkeld in zijn bovenlichaam. Om nog meer blessures te vermijden, besloot hij dat hij zijn bovenlichaam moest trainen. “Toen zag ik long-boarders in Central Park met landpeddels. Ik zag meteen dat het een goed idee was, maar die peddel was fout. Op land kun je de peddel niet voor je naar beneden duwen en eraan trekken om voorwaartse snelheid te genereren, je moet juist een harde stok hebben waarmee je alleen naar achter afzet. Ik heb toch zo’n landpeddel geprobeerd, maar ik besloot al snel mijn eigen skateboard-stok te maken van carbon.”

Eten, slapen, trainen, racen
De skateboardstok was een belangrijke stap, maar Cubillo ging verder met de ontwikkeling van duursport op een skateboard. “Er worden sporadisch wel eens skateboardraces gehouden over langere afstand, maar dat is nooit echt serieuze sport. Het is meer een vriendengroep die gezellig samenkomt voor een barbecue en dan ook voor de gein nog zo’n race doet. Niemand bereid zich daar als sportman op voor zoals mensen dat bijvoorbeeld voor de New York Marathon doen: eten, slapen, trainen, racen. Ik denk dat spikeboarding een echte sport kan zijn, met atleten die zich serieus op wedstrijden voorbereiden en leven voor hun sport.”

Een nieuwe beweging
Cubillo vond twee nieuwe manieren uit om het skateboard voort te stuwen: stand-up-spike (SUS) en cubi-x-cross (CXC). In stand-up-spike houdt de atleet zijn benen op het bord en beweegt hij zich voort door met twee handen aan de stok naar achteren af te zetten. Bij CXC zet de atleet zich ook af met de stok, maar hij gebruikt naast de stok tegelijkertijd zijn voet aan de andere kant van het board voor een afzet. Cubillo:

“Ik begon met SUS, maar ik kwam er al snel achter dat ik mijn lichaam beter zou trainen als ik niet alleen mijn armen maar ook mijn benen zou gebruiken. Het idee van CXC zag het daglicht al 35 dagen na SUS. Toen ik CXC had uitgevonden, bedacht ik me dat skiërs veel verschillende soorten bewegingen hebben om zich op verschillende terreinen voort te kunnen bewegen. Het grote voordeel van spikeboarding is dat je maar twee technieken nodig hebt om op alle terreinen uit de voeten te kunnen."

Geboortegrond van mountainbike
Met deze technieken komt Cubillo op vlak terrein tot een gemiddelde snelheid van zo’n 28 kilometer per uur. Hij beklimt er ook bergen mee, maar houdt zijn snelheid in de afdalingen beperkt tot 45 kilometer per uur om levensgevaarlijke valpartijen te voorkomen. “Ik ben naar de geboortegrond van de mountainbike gegaan: Mount Tamalpais in Californië. Daar ben ik in één uur en 27 minuten tegenop gereden”

Om zijn sport te promoten biedt Cubillo duizend euro aan de eerste man die zijn record op Mount Tamalpais verbreekt. De eerste vrouw die de berg op een spikeboard beklimt, ongeacht de tijd die zij erover doet, krijgt ook duizend dollar.

Om spikeboarding verder te verspreiden begon Cubillo ook een bedrijf, SUSOIX. Daarmee produceert hij spikeboards en de gepatenteerde skateboard spike. “SUSOIX is een afkorting”, legt hij uit. “SUS staat voor Stand-Up-Spike en OIX zijn de drie symbolen op spikeboard-parcoursen. O staat voor een afdaling waar de voeten of de stok de grond niet mogen raken; I betekent dat er alleen gebruik mag worden gemaakt van de SUS-techniek en X betekent dat er alleen gebruik mag worden gemaakt van de CXC-techniek.”

Andere sportdisciplines
Skiërs zouden voordeel kunnen behalen met spikeboardtrainingen, maar ook andere sportdisciplines kunnen er gebruik van maken. “Trainers en coaches in jeugdsporten roepen altijd dat het zo goed zou zijn om multidisciplinair te trainen, maar niemand doet het echt. Kracht in het bovenlichaam en uithoudingsvermogen zijn de moeilijkst trainbare zaken. Precies dat train je met spikeboarding. Van skiën ga je helemaal kapot, zo zwaar is het. Dat geldt ook voor spikeboarding. Als je dat inzet als aanvullende training bij andere sporten, heb je er zeker baat bij.”

Cubillo denkt zelfs dat voetballers dankzij spikeboarding tweebenig kunnen worden. “Voetballers zijn meestal eenbenig. Toen ik in 2010 spikeboarding uitvond gebruikte ik meer één voet om af te zetten. Maar om echt een serieuze uithoudingssport te creëren, moest ik afwisselen met beide voeten. Ik had nooit gedacht dat ik mijn beide voeten daarmee zo goed zou ontwikkelen. Als je me nu op een spikeboard ziet afzetten, kun je niet meer zien welke voet vroeger dominant was. Als je negenjarige kinderen een spikeboard en een voetbal geeft, worden ze kampioenen in tweebenigheid. Afwisselend afzetten met CXC op een spikeboard  is het recept voor supervoetballers.”

Transportsport in strijd tegen inactiviteit
Naast de voordelen die sporters kunnen hebben van spikeboarding, gelooft Cubillo dat de maatschappij als geheel gebaat is bij transportsporten zoals fietsen en in het bijzonder spikeboarding.

“Kijk wat er op dit moment gebeurt. Mensen hebben geen tijd meer om te sporten. Gebrek aan beweging is volksvijand nummer één. Transportsporten zijn bij uitstek geschikt om het gebrek aan beweging te bestrijden. Kinderen moeten verschillende talen leren spreken om die talenten te kunnen gebruiken als ze ouder zijn. Als ze de taal van spikeboarding spreken kunnen ze die sport weer oppikken als ze bijvoorbeeld stoppen met voetballen als volwassenen. Als ik aan een teamsport wil doen, vind ik niet gemakkelijk andere mensen voor een wedstrijd als het mij uitkomt. Maar ik kan altijd op mijn spikeboard stappen, want ik spreek de taal. Als mensen de talen van de transportsporten spreken, kunnen ze die talen niet alleen gebruiken om te sporten, maar bijvoorbeeld ook voor hun woon-werkverkeer.”

Maatschappelijk spikeboarden
Kinderen opvoeden met de talen van de transportsporten is volgens Cubillo niet de enige manier waarop spikeboarding een maatschappelijke bijdrage kan leveren. Hij probeerde al programma’s op te zetten voor voortijdige schoolverlaters, maar zijn aanbod voor dergelijke programma’s werd afgewezen of simpelweg genegeerd. “Er zijn 20.000 voortijdige schoolverlaters per jaar in New York. Ik heb Jesse Jackson’s Rainbow Collation gebeld en aan de directeur ontwikkeling gevraagd of er geen schoolverlaters waren die ik via spikeboarding weer terug op de rails kon krijgen. Hij heeft me nooit teruggebeld. Ik heb zelfs met Ferguson, Missouri, gebeld. Ik kom per slot van rekening zelf uit St. Louis. Ik zei dat ik 35 boards en 35 spikeboardstokken mee zou brengen om kinderen te trainen. Toen lieten ze me weten dat ze daar geen financiële ruimte voor hadden. Waar slaat dat nou op? Ik had niet eens om geld gevraagd.’”

Het board en de spikeboardstok zijn goedkope sportmaterialen als je het vergelijkt met fietsen of skispullen. Dat maakt de sport voor veel mensen betaalbaar. Cubillo: “Het probleem van langlaufen is dat je sneeuw nodig hebt en dat weerhoudt veel mensen ervan om het te gaan doen. Met een stok en een board kunnen we de langlaufbeweging makkelijk bij de stadkinderen en in het stadsverkeer brengen. Dan wordt spikeboarden echt een sport voor iedereen, dan is het als hardlopen. Als je olympisch kampioen wordt in een hardlooponderdeel, heb je de hele wereld verslagen. Als je een medaille wint in schaatsen, heb je een stel Russen verslagen, wat Koreanen, een paar Japanners, Canadezen en Nederlanders. Dan heb je niet tegen de hele wereld geschaatst. Langlaufen kan een enorme boost kunnen krijgen van spikeboarden. Stel je de eerste Afro-Amerikaan voor die een langlaufmedaille wint dankzij het spikeboarden.”

Cubillo kijkt niet alleen naar de Verenigde Staten. Hij wil spikeboarden over de hele wereld verspreiden en biedt Europese kinderen aan om naar New York te komen. “Ik biedt ze gratis boards aan en kost en inwoning als ze hierheen komen om te leren spikeboarden. De vraag is nu welk land de sport als eerst omarmt, welk land de eerste supermacht wordt in spikeboarden.”

Niet óf, maar wannéér
Ondanks zijn niet-aflatende pogingen om zijn sport bij een groter publiek onder de aandacht te krijgen, is Cubillo er nog niet in geslaagd sportfederaties of skifabrikanten zover te krijgen dat zij willen investeren in spikeboarding. “Ik heb met ze gepraat, ze hebben ernaar gekeken en ze hebben er helemaal niets mee gedaan”, aldus Cubillo. Hij geeft echter niet zomaar op.

“Alle sporten zijn uitgevonden door mensen. Voetbal is niet zomaar ontstaan in de natuur, het is een menselijke creatie, een spel met regels waar iedereen zich aan conformeert. Spikeboarding is niets anders. Dat is ook een menselijke uitvinding, zoals alle andere sporten.” Cubilllo heeft al enkele medestanders gevonden in de Verenigde Staten, Noorwegen, Frankrijk en Nederland. Een van hen beklom zelfs de Mont Ventoux al op een spikeboard. “De sport is nog niet breed geaccepteerd, maar de mogelijkheden zijn zo groot. Het is geen kwestie van óf, maar van wannéér het grote publiek spikeboarding ontdekt. Er kan geld worden verdiend en we kunnen de mensheid echt vooruit helpen. Deze sport is echt niet meer tegen te houden.”

Cubillo hoopt scholen en universiteiten te vinden die hem willen uitnodigen om het verhaal van spikeboarden te komen vertellen: “Ik hoop echt dat Europese onderwijsinstellingen mij horen en open staan voor het idee. Er moet nog veel onderzoek worden gedaan, bijvoorbeeld naar de mogelijke ontwikkeling van tweebenigheid, aanvullende training bij andere sporten en de winst die te halen is bij het trainen van inhoud en het bovenlichaam.”

Voor meer informatie: www.susoix.com. Bekijk deze film om een goede indruk te krijgen van spikeboarding