door: Marc Hoeben | 11 oktober 2018
De badmintonbond waagde het onlangs Victor Anfiloff als nieuwe technisch directeur aan te stellen. Een Australiër, en ook nog eens afkomstig uit het beachvolleybal. Dat was tegen het zere been van een deel van de achterban, met een bijna Cruijffiaanse discussie tot gevolg: heeft iemand zonder specifieke kennis van de sport op zo’n hoge technische functie überhaupt kans van slagen?
Natuurlijk, ook badmintonners weten sociale media te gebruiken als het gaat om het ventileren van het ongenoegen. Al langer worden de ontwikkelingen bij de eigen bond, Badminton Nederland, met de nodige argwaan bekeken. De sport heeft gekozen voor Michel Bezuijen als voorzitter. Hij is burgemeester van Rijswijk, maar heeft geen badmintonachtergrond. Hetzelfde kan worden gezegd van bondsdirecteur Barbara Mura, die vanuit de organisatie doorgroeide naar haar huidige baan. Als klap op de vuurpijl volgde per 1 oktober de benoeming van de Australiër Victor Anfiloff als technisch directeur.
Nog nooit een racket aangeraakt
Op Badmintonline.nl omschreef de even bekende als kritische trainer Ron Daniëls zijn kritiek op het benoemingsbeleid als volgt: ‘De grootste bedreiging van de badmintonsport is Badminton Nederland zelf. We hebben een directeur uit een topbadmintonland als Italië die nog nooit een racket in handen heeft gehad en een voorzitter die tot zijn aanstelling nooit badminton had gespeeld. En dan nu een technisch directeur uit het volleybal. Badminton Nederland denkt: we stellen zo veel mogelijk mensen aan die niet weten waarover het gaat, zodat niemand kan zien dat we de weg helemaal kwijt zijn. Deze bond verdient het op de fles te gaan. Zo blijft er helemaal niets meer over van onze sport.’
“Ik heb ook mijn bedenkingen bij het voorzitterschap van Bezuijen. Hij heeft een hele reeks bijbaantjes en doet dit waarschijnlijk om zijn curriculum vitae verder op te tuigen”
Zo uitgesproken als Daniëls is Ted van der Meer nu ook weer niet. Maar de oud-voorzitter van de badmintonbond en voormalig verslaggever van onder andere badminton en tafeltennis bekijkt de ontwikkelingen eveneens met de nodige argwaan. “In de top heb je nu drie mensen die niets van badminton weten. Dat is hoogst ongebruikelijk. Zo heb ik ook mijn bedenkingen bij het voorzitterschap van Bezuijen. Hij heeft een hele reeks bijbaantjes en doet dit waarschijnlijk om zijn curriculum vitae verder op te tuigen.”
Aantoonbare deskundigheid
Nog kwalijker vindt Van der Meer het ontbreken van een sportspecifieke achtergrond bij de nieuwe technisch directeur. “Heel gek ook dat het geen Nederlander is geworden. Geen idee hoe dat nou komt. Maar je hebt wel genoeg kennis in eigen huis als je ziet wie er hier allemaal rondloopt. Neem alleen al de familie Coene of iemand als Rob Ridder. Daar had ik toch eerst mijn licht opgestoken. Ik vind dat je als technisch directeur aantoonbare deskundigheid moet hebben over het onderwerp waar je over gaat. Vooral in badminton moet je gepokt en gemazeld zijn. Het kost je minstens twee jaar om als nieuweling in deze sport thuis te raken. Hij moet straks de bondscoaches gaan beoordelen, maar kun je dat wel als je niks van deze sport weet?”
Pieter van Soerland was als bestuurslid topbadminton medeverantwoordelijk voor de benoeming van de nieuwe technisch directeur. Hij heeft de kritische geluiden gehoord, zegt hij, maar het verbaast hem wel dat nooit iemand de dialoog met hem heeft gezocht. “Ik zie nu dat het buiten knettert. Iedereen vindt hier van alles van. Maar ze bespreken het nauwelijks met mij. Terwijl je natuurlijk beter eerst kunt vragen wat de beweegredenen zijn geweest bij deze benoeming.”
“Iedereen moet trots zijn als een talent op een volgend niveau wordt afgeleverd”
Eilanden
Anfiloff is de opvolger van de Deen Claus Poulsen, die de laatste jaren heen en weer reisde tussen zijn land en Nederland. Van Soerland: “In het begin was Claus adviseur. We zijn in 2010 buiten het programma met subsidies van NOC*NSF gevallen door de tegenvallende resultaten. Met Claus hebben we weer een structuur neergezet, alle technische posities zijn bezet en vanaf 2014 krijgen we weer ondersteuning van NOC*NSF.”
Dankzij die extra middelen werd het mogelijk Poulsen technisch directeur te maken en nu ook een opvolger voor hem aan te stellen. “Inmiddels ligt er dus wel een structuur en is het zaak die structuur werkend te krijgen. Dan gaat het erom dat er nog veel meer een flow ontstaat tussen clubs, RTC’s, nationale jeugdselecties en nationale selecties. Het zijn nu te veel eilanden die los van elkaar functioneren. Iedereen moet trots zijn als een talent op een volgend niveau wordt afgeleverd.”
“Victor Anfiloff kwam naar voren door zijn ervaring en persoonlijkheid. Hij woont ook lang genoeg in Nederland en is de taal genoeg machtig”
Kandidaten uit badminton reageerden niet
Voor de opvolger van Poulsen stelde de bond een profiel op. “We wilden iemand met topsportervaring of ervaring uit het topbadminton. Het moest iemand zijn met leidinggevende kwaliteiten, die kan verbinden, een inspirator en hij moest ook fysiek aanwezig zijn in Nederland.”
Volgens Van Soerland is het geen bewuste keuze vooraf, om iemand van buiten het badminton in Nederland te kiezen. De juiste kandidaten met top badmintonachtergrond reageerden niet of waren niet beschikbaar. “Toen kwam Victor naar voren, door zijn ervaring en zijn persoonlijkheid. Hij voldoet aan al onze andere wensen en eisen. Hij woont ook lang genoeg in Nederland, is de taal genoeg machtig. Hij is geen orakel op het gebied van badminton, dat zeker niet. De keuze voor een TD zonder badmintonachtergrond straalt ook vertrouwen uit naar onze huidige trainers en coaches. Zij zijn nog meer verantwoordelijk zijn voor het technische gedeelte. Victor zal dat proces prima begeleiden.”
Voor meer informatie: Victor Anfiloff technisch directeur Badminton Nederland