door: Thomas van Zijl | 5 juli 2018

Van een technische sport werd tafeltennis de afgelopen jaren steeds meer een sport waarin materiaal bepaalde wie er won en hoe het spel eruit zag. Toppers spelen met verschillende soorten rubber en noppen om de bal zoveel mogelijk effect mee te geven. Volgens Ted van der Meer heeft dat een ongelijk speelveld en afbraaktafeltennis tot gevolg. Ook dit jaar organiseert hij daarom een Dutch Open en een WK voor standaardtafeltennis. Iedereen speelt daarbij met hetzelfde batje.

De stichting World United Table Tennis Organisation (WUTTO) bestaat sinds 2001. Direct een jaar later organiseerde Ted van der Meer samen met enkele andere enthousiastelingen een WK in Roelofarendsveen. Hoog niveau was nog ver te zoeken. Van der Meer: “Ik eindigde zelf in de top 10. Dat zegt genoeg, haha.” Inmiddels doen er ieder jaar meer dan honderd deelnemers uit binnen- buitenland mee en strijdt hij al lang niet meer om de prijzen. De organisatie slaagt erin om onder meer Duitsers, Zweden en Belgen naar de huidige speelstad Hilversum te halen die in het reguliere tafeltennis tegen de top aanschurken. 

Oneerlijk
Er is toenemende belangstelling voor het toernooi omdat de sport zoals het nu op het hoogste niveau beoefend wordt volgens Van der Meer niet eerlijk is. “Er mag in een sport best verschil zijn. Mensen die een marathon lopen dragen ook niet allemaal dezelfde schoenen, maar in het tafeltennis liggen de uitersten zo ver uit elkaar dat het de sport en de krachtsverhoudingen wezenlijk veranderd heeft.”

Die ontwikkeling is al tijden gaande. Van der Meer herinnert zich voormalig toptafeltennisster Bettine Vriesekoop die tijdens een toernooi in de jaren tachtig van de hele wereldtop won, maar in de finale kansloos onderuit ging tegen een lager geplaatste Chinese. Zij speelde met lange noppen en Vriesekoop moest het antwoord op haar ballen schuldig blijven. 

Afbraaktafeltennis
Zélf ook het materiaal aanpassen is uiteraard een optie. Op het hoogste niveau gebeurt dat veelvuldig, maar Van der Meer betwijfelt of de sport daarbij gebaat is. “Het resultaat van die gecompliceerde batjes is dat er onmogelijke ballen met extreem veel effect gespeeld worden. Probeer dan maar eens een rally tot stand te brengen. Dat lukt nauwelijks. Die lange noppen kunnen zorgen voor een mooie slag, maar uiteindelijk leidt het tot afbraaktafeltennis.” 

Van der Meer vindt dat de internationale tafeltennisfederatie ITTF paal en perk moet stellen aan alle verschillende materialen die gebruikt mogen worden. De bond kan daarbij een voorbeeld nemen aan bijvoorbeeld de internationale wielerunie die bepaalde fietsen verbiedt, of de atletiekunie die Finse speerwerpers in het verleden op de vingers tikte omdat zij met een aangepaste speer plots wel erg succesvol werden. 

Dichter bij huis trad de internationale tennisfederatie eind jaren zeventig al op tegen de Roemeen Ilie Nastase die speelde met een zogenoemd spaghettiracket om zijn ballen ongekend veel spin mee te geven. Tafeltennis bleef wat regelgeving betreft achter. Zo kon het gebeuren dat in 1980 de bepaald niet favoriete Brit John Hilton Europees kampioen werd, omdat hij aantrad met een toentertijd revolutionair batje van ander rubber. Van der Meer: “Dat had een bepalend moment kunnen zijn, maar de bond deed niets.” 

Standaardtafeltennis aparte sport
Overigens wil Van der Meer niets afdoen aan de kwaliteiten van de Chinezen die nu de wereldtop vormen. Ook zonder onderscheidend materiaal zouden zij waarschijnlijk de beste zijn. Hij pleit voor meer transparantie en minder gesjoemel, maar eigenlijk zou hij het liefste zien dat er met standaardbats wordt gespeeld, geleverd door de organisatie. Op die manier is er sprake van een sportieve en gelijkwaardige strijd. Bijkomend voordeel is dat beginnende tafeltennissers die met een normaal batje spelen niet ontmoedigd raken als zij doorstoten naar een hoger niveau. Spelers haken nu vaak af omdat de sport in weinig nog lijkt op het spel dat ze spelen op de camping of in de garage. 

Die grote verschillen zijn tegelijkertijd de reden dat Van der Meer niet uitsluit dat NOC*NSF en in een later stadium het IOC standaardtafeltennis erkent als aparte sport. De komende jaren wil hij met zijn stichting kijken wat in dat opzicht de mogelijkheden zijn. De tanende populariteit van tafeltennis kan, hoe gek dat wellicht klinkt, een voordeel zijn. “Bij bonden begint zowel op nationaal als internationaal het besef door te dringen dat vernieuwing geen overbodige luxe is. In dit geval bestaat die vernieuwing uit terugkeren naar de kern van de sport. Daar kan niemand echt op tegen zijn.”   
 
Meer informatie: www.wutto.org