door: Leo Aquina | 15 maart 2018
Zwift is een begrip in de wielerwereld. Wielrenners van alle niveaus kunnen samen fietsen en tegen elkaar racen in een virtuele wielerwereld. Alles wat je nodig hebt, is een fiets, een Tacx-trainer en een smartphone. Het online-platform bestaat pas sinds 2014, maar er zijn wereldwijd nu al meer dan een half miljoen gebruikers. Op 8 maart lanceerde Zwift ook een variant voor hardlopers: Zwift Run. Oud-profwielrenner Leon van Bon is tegenwoordig fotograaf en Zwift Country Manager Nederland. Samen met PR Manager Chris Snook geeft hij uitleg bij de Amsterdamse presentatie van Zwift Run. “Het is zo leuk, ik betrap mezelf er wel eens op dat ik liever een Zwift-wedstrijd fiets op de hometrainer, dan dat ik op de fiets stap voor een ritje buiten. Zelfs als het lekker weer is.”
Zwift kwam voort uit het brein van triatleet Jon Mayfield, die een achtergrond had als softwareontwikkelaar. “Na de geboorte van zijn eerste kind wilde hij meer binnen trainen”, vertelt Chris Snook. “Maar een hometrainer is enorm saai, dus ontwierp hij een computerspel. Toen hij zijn spel op het triatlonforum Slowtwitch besprak, kwam hij in contact met Eric Min, tegenwoordig CEO van Zwift. Samen ontwikkelden zij het spel tot wat het nu is.”
Zwift Run: vooralsnog gratis
Zwift begon in 2014 als een gratis platform waarop mensen met en tegen elkaar konden fietsen. Sinds eind 2015 is het een betaalde service. “Mensen betalen vijftien euro per maand, maar ze zijn niet gekoppeld aan langlopende abonnementen”, vertelt Snook. “Het is een computerspel voor fietsers en nu met de Run-variant ook voor hardlopers. De hardloop-variant is vooralsnog gratis, maar dat zal in de toekomst waarschijnlijk ook veranderen.”
De wielervariant werd in korte tijd razend populair. “Wereldwijd hebben we meer dan een half miljoen gebruikers, vooral in Engelssprekende landen, de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Canada. In Europa zijn we groot in Duitsland en de Benelux.”
“Je kunt met een aantal gelijkgestemden op dezelfde plek in een van de werelden afspreken en samen een parcours met een vaste snelheid rijden”
Digitale werelden
Zwift-fietsers kunnen kiezen uit verschillende digitale ‘werelden’. “Er zijn parcoursen in London en in Richmond, waar twee jaar geleden het WK wielrennen werd verreden, en er is een virtuele wereld die we Watopia noemen”, vertelt Snook. Ook zijn er verschillende typen activiteiten.
Snook: “Je kunt een social ride doen. Dan spreek je met een aantal gelijkgestemden op dezelfde plek in een van de werelden af en je rijdt samen een parcours met een vaste snelheid. Het is net als in de echte wereld, waarin je met anderen afspreekt samen te gaan rijden. Je kunt je op Swift ook aansluiten bij vooraf ingestelde activiteiten. Elke vijf minuten start er wel een.”
Dokkeren over kasseien
Naast de social rides zijn er wedstrijden. Dat zijn echte koersen, waarbij je net als in het peloton voordeel hebt als je in het wiel van iemand anders zit. “Dat effect voel je niet op dezelfde manier als buiten, maar je merkt wel dat je voor dezelfde snelheid minder hard hoeft te trappen”, aldus Van Bon. “Dankzij de techniek van de nieuwste Tacx-trainers gaat het steeds meer op de echte wereld lijken. Voor zo’n twaalfhonderd tot dertienhonderd euro heb je een apparaat waarbij je als je in de virtuele wereld over kasseien rijdt ook echt zit te rammelen op je fiets.”
Zwift biedt tot slot ook group workouts. Snook: “Daarbij werk je een gezamenlijk programma af. Het grote voordeel is dat we de groep digitaal altijd bij elkaar kunnen houden. Dat gaat in de echte wereld moeilijker. We deden onlangs zo’n workout samen met de wielerploeg Dimension Data. Mensen konden sprinten met Mark Cavendish. In de echte wereld is dat een stuk moeilijker te organiseren dan digitaal. Mark rijdt ze allemaal uit het wiel, maar toch kon iedereen de hele workout samen doen.”
Een footpod en een smartphone
De wielervariant van Zwift is al ver doorontwikkeld, mede omdat Tacx handig is ingesprongen op de trend en technische snufjes heeft bedacht om het allemaal nog aantrekkelijker te maken. Voor de Zwift Run variant hebben mensen een loopband nodig en die heeft niet iedereen thuis staan. “Dat klopt,” zegt Snook. “Maar de meeste mensen hebben wel gemakkelijk toegang tot een loopband in de sportschool om te hoek.”
“Hardlopers kunnen ook persoonlijke trainingsschema’s invoeren, en die vervolgens weer gemakkelijk delen met hun coach”
“Het enige dat zij dan nodig hebben, is een footpod, een apparaatje van ongeveer dertig euro dat je via bluetooth verbindt met je smartphone. We hopen natuurlijk dat de fabrikanten van loopbanden ook inspringen op de trend. Zelf blijven we Zwift Run ook ontwikkelen. Mensen kunnen ook persoonlijke trainingsschema’s invoeren, en die vervolgens weer gemakkelijk delen met hun coach. Dat is ideaal. Strava geeft lopers en fietsers de mogelijkheid trainingen te delen met anderen. De mogelijkheden zijn eindeloos.”
Voor meer informatie: www.zwift.com