door: Marc Hoeben | 14 september 2017

De laatste horde op weg naar het examenjaar. Zo voelt het vaak voor leerlingen in 4 havo en 5 vwo en vaak kan het helpen als ze een zetje in de rug krijgen. Niet voor niets schieten de lentescholen als paddenstoelen uit de grond om kinderen in deze leergangen in korte tijd bij te spijkeren en helpen over te gaan. Maar het kan ook anders, bedacht de Brabantse leraar Jeffrey Paijmans. Door met een groep een sportieve week in een zonnig Spaans oord te organiseren en zo van leren en het in de praktijk brengen van theorie een feestje te maken.

Op de achtergrond klinken de typische geluiden van een voetbalveld op zaterdagmiddag. Opgewonden kreten, aanmoedigingen en adrenaline in de stem van Jeffrey Paijmans. De docent biologie en algemene science van een middelbare school in Vught vertelt dat hij in zijn vrije tijd ook nog voetbaltrainer is bij v.v. De Bocht ’80 in Oirschot. “Ik heb wel iets met sport, kun je stellen.”

Multisporter
Paijmans heeft zijn papieren als bokstrainer, hij heeft de zwarte band in jiujitsu, hij is een fanatiek fietsreiziger en trok zo al eens over de Himalaya, door de Sahara en over de Transamazonica, de weg door het regenwoud van de amazone. Hij trad ook een keer op als spreker bij een symposium over sport en leren in Turijn, toen de Italiaanse plaats in 2015 sporthoofdstad van Europa was.

En Paijmans heeft wel meer passies. Een vak als biologie, waar menig leerling in de schoolbanken bij in slaap dreigt te vallen, kan hij brengen als de hoofdschotel van een rijk gevulde dis. Hij kan zich ook bijzonder opwinden over de scheiding tussen verschillende vakken als biologie, scheikunde en natuurkunde, terwijl er toch zo veel dwarsverbanden liggen en er ook veel van de leerstof in de dagelijkse praktijk voor het oprapen ligt.

Enthousiaste reacties ouders
Met al die liefde voor die vakken en sport ging het al langere tijd in het hoofd van drs. Paijmans broeien. “Vanuit mijn werk als leraar heb ik al een jaar of acht met uitwisselingen te maken en dan ook met buitenlandse scholen. Bij die uitwisselingen doen leerlingen ook aan opdrachten en daarvoor gebruikte ik wel de fiets als onderwerp. Daar kreeg ik dan weer heel enthousiaste reacties van ouders van, dat hun kinderen er toch wel erg veel van opstaken.”

In zijn vrije tijd stak Paijmans veel tijd in het ontwikkelen van aansprekende opdrachten. Als vele collega’s herkende hij de problemen bij sommige leerlingen om met goede cijfers en een goed gevoel het laatste jaar van de examens in havo en vwo in te gaan. Hij zag ook dat zogeheten lentescholen bezig waren een gat in de markt te vullen. “Toen dacht ik een jaar of twee geleden ook: waarom zou ik niet privé iets opzetten? Bij veel lentescholen draait het om de vraag waar ze slecht in zijn. Dan worden ze om een bankje gezet en moeten ze de hele dag opdrachten maken.”

Laat Paijmans nou niet zo veel op hebben met stilzitten en pure theorie, zonder de praktijk. Hij is bovendien, zegt hij in alle eerlijkheid, een liefhebber van de Spaanse eilanden Mallorca en Tenerife. 

“Wat is er dan mooier dan een sportsciencekamp op zo’n plek te hebben? Het is er lekker weer, iedereen is meteen vrolijk en de stemming in zo’n groep moet ook meteen motiveren. In het kamp gaat het dan om elke dag een theoretische inleiding, waarna we bijvoorbeeld gaan fietsen en een experiment gaan doen. Dan kun je je bij zo’n experiment voorstellen dat we het zuurstof in het bloed gaan meten als je op hoogte fietst op Tenerife. Of dat we kijken welk effect het fietsen op 2.100 meter heeft. En als je een afdaling neemt kun je allerlei formules toepassen over de luchtweerstand. Zo heb je een ideale mix van biologie en natuurkunde en je bent ook nog in beweging.”

'Sportsciencecamp’
Paijmans heeft zijn onderneming ‘sportsciencecamp’ gedoopt en onder die naam is zijn website ook terug te vinden. Het kamp is in de tweede week van de meivakantie gepland en de kosten bedragen per deelnemer 800 euro. “Ik weet het, dat is best een fors bedrag. Maar het gaat mij wel om kwaliteit. Per zes deelnemers is er een docent voor optimale begeleiding.”

Als hij erover vertelt, is zijn enthousiasme nauwelijks te stuiten. Hij weet alleen ook dat het moeilijk is om aan het minimaal aantal deelnemers van vijftien te komen. “Ik hoop dit schooljaar nu echt een reis te kunnen organiseren. Maar het is moeilijk om te adverteren en deelnemers te werven. Bij scholen mag ik ook niks ophangen, omdat ze mij als een commerciële partij zien. Ik ben hier nu twee jaar mee bezig, maar mensen vinden toch moeilijk de weg naar de website. Hopelijk vertellen mensen elkaar hiervan. Deelnemers hoeven overigens niet per se sportief te zijn. We gaan ook allerlei andere opdrachten doen.”

Voor meer informatie: www.sportsciencecamp.com