door: Marc Hoeben | 28 januari 2016

We kunnen het wel als zijn ‘geesteskind’ zien. Hanco Ravelli, docent aan de Technische Universiteit in Delft, kwam twaalf jaar geleden al op het idee om de basisgedachte van de crosstrainer om te zetten naar een sportinstrument voor de straat. In al die jaren van vallen en opstaan heeft hij nog altijd niet van opgeven willen weten en deze week was hij weer te vinden op de Ispo, de grote internationale beurs voor vrijetijds- en sportbesteding in München, om uitvinding 'Carver' weer onder de aandacht te brengen.

Zelf heeft Ravelli niet zoveel met het bezoeken van sportscholen. Nooit gehad en zal hij, vermoedelijk, ook nooit krijgen. Toch liet hij zich in 2004 wel wijzen op een toen nog nieuwerwets apparaat. “Ik heb aan badminton en honkbal gedaan. Zulke sporten spraken mij meer aan,” zegt de inmiddels 61-jarige, uitvinder, ontwerper, docent en ondernemer uit Haarlem. “Ik vond de sportschool eigenlijk maar een beetje suf. Maar iedereen had het toen over de crosstrainer. Dat was het helemaal. Je kon er alles mee trainen. Ik zag zo’n ding staan in een winkel in mijn woonplaats Haarlem. Er zat zo’n groot vliegwiel aan. Ik dacht: misschien kunnen we er ook een fietswiel aan zetten en hem op straat gebruiken.”

Eerste prototype
Het begin was er. Ravelli, oorspronkelijk iemand met een ict-achtergrond, vond een student van de Haagse Hogeschool bereid hem te helpen bij het ontwikkelen van het eerste prototype. “Dat was Geert de Boer, hij studeerde voor industrieel ontwerper. Ze proberen daar echt de verbinding te maken met de bewegingstechnologie en studenten zoeken daarvoor opdrachten. Zo zijn we aan de slag gegaan en hij heeft iets gemaakt waarop hij uiteindelijk alleen zelf uit de voeten kon.”

Het ontwerp vroeg dus om doorontwikkeling. Met een nieuwe student, Godalin Harshagen, ging Ravelli verder. “Het werd een product met twee wielen voor en één wiel achter. Groter en steviger en makkelijker te berijden. Ondertussen was er ook een concurrent uit Amerika, de Streetsrider, op de markt gekomen. Wel een mooi ding, maar ook wel heel zwaar en onpraktisch. Wij probeerden ons product commercieel te maken, maar dat lukte niet.”

Ravelli liet de uitvinding een tijd rusten, tot 2009. “Ik deed een ander project voor InnoSportNL. Ik vroeg de mensen daar of het niks voor hen was. Ze vonden hem te gevaarlijk en te moeilijk, maar we bedachten ook dat het wel een leuk apparaat voor kinderen kon worden, bijvoorbeeld in de strijd tegen obesitas. Dat sloeg meteen aan.”

Hij ging aan de slag in het lab van InnoSport in Eindhoven. “Het toestel is getest, via een groot project in samenwerking met het voormalige NISB (vanaf 1 januari Kenniscentrum Sport, red.), de TU Delft, de gemeente Eindhoven en InnoSport. Een studente productontwikkeling en interaction design, Daphne Karremans, is erop afgestudeerd. Het kreeg als naam de Banji, dat was ook leuk voor kinderen. We hebben honderden kinderen erop laten rijden en we hebben het aan verschillende gezinnen een tijdlang in bruikleen gegeven. Zo konden we inventariseren hoe het werd gebruikt en welke wensen mensen nog hadden.”

Eind 2010 werd Ravelli opnieuw de markt opgestuurd. “Ik ging naar de speelgoedbeurs in Nürnberg. Ik wilde het groot aanpakken, vanwege de kosten voor de productie moest het gebracht worden door grote firma’s. Alleen dan konden we de prijs omlaag brengen naar een bedrag tussen de 100 en 150 euro. Ze vonden het interessant. Maar helaas is het niet gelukt. Ze wilden eerst dat ik het in hun thuismarkt zou testen. Maar daar had ik zelf weer het geld niet voor.”

Status quo
Een nieuwe status quo was het gevolg. Totdat Ravelli het er opnieuw niet bij liet zitten en besloot zich op volwassenen te richten met een andere uitvoering. Dit werd de Carver. “In 2013 ben ik al naar de Ispo geweest. Dat is de grootste beurs ter wereld op het gebied van sport en lifestyle. Ik vond een Amerikaan die het daar wilde proberen, Smooth Fitness. Hij vond het geen probleem om het zelf te produceren. Hij heeft het een jaar gedaan en toen stopte het. Ze kregen de prijs niet goed en het bedrijf ging failliet.”

Ravelli bleef het zonde vinden. “Vorig jaar heb ik opnieuw gezegd dat ik het ging oppakken. Nu voor Europa, met een makkelijk en licht toestel dat goed is op te bergen. Ik ben weer achter de tekentafel gaan zitten, sinds deze zomer is het zo goed als klaar.”

Topsporters als rolmodellen
Hij hoopte via een crowdfunding campagne op Kwikstarter geld binnen te halen. “Ik wilde iets van 35.000 euro binnenhalen. Maar dat hebben we nu in de verste verte nog niet gehaald.” Graag zou hij een paar rolmodellen in de vorm van bekende topsporters binnen willen halen voor de promotie. Hij ziet de Carver graag transformeren tot een sportattribuut voor heuse wedstrijden. “Sinds een paar maanden zijn we bezig om topsporters te benaderen en te kijken of we het bij een bond onder kunnen brengen. Je kunt wedstrijden op snelheid bedenken of wedstrijden op behendigheid of een combinatie van die twee. Als het aan mij ligt, komt er dit jaar nog een Nederlands kampioenschap en wordt het in de toekomst olympisch.”

Hij is deze week bij de Ispo-beurs geweest. Voor zijn gevoel heeft hij nu alles in het werk gezet. “Als dit allemaal niet lukt, dan weet ik het ook niet meer. Mensen moeten de Carver gewoon gebruiken, dan merken ze vanzelf hoe leuk het is. Het gevoel, dat je krijgt, is te vergelijken met snowboarden. In de bochten voel je de achterkant een beetje onder je kont wegdraaien. Ik kan me voorstellen dat een merk als Red Bull het adopteert. Dat zou echt spektakel opleveren.”

Voor meer informatie: klik hier of kijk op www.carversport.nl